[శ్రీ విడదల సాంబశివరావు రచించిన ‘నీ జ్ఞాపకాల మత్తులో సేదదీరనీ!’ అనే కవితని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]
[dropcap]ఆ[/dropcap] రోజు..
నీ కౌగిలి వసంతంలో
వాన చినుకలు భూమిని తాకినంతనే
గుప్పుమన్నది మట్టి సుగంధం..
నీ పలుకులు నా చెవి సోకగనే
విచ్చుకున్నది నా హృదయద్వారం..
తీగ సంపంగుల నుండి జాలువారిన
వాన చినుకులు పూల తేనియలు కాగా..
వలపు భావాల మధువులు
నీ మదిలో చేరి..
నీ అధరాలు పలికిన అక్షరాలు
అమృత ధారలై నన్ను అలరించాయి!
ఈ రోజు..
నువ్వు పంచి ఇచ్చిన
జ్ఞాపకాల మధువు తాగేశాను!
గుండెలోతుల్లోని దుఃఖం మత్తుగా మారింది!!
నీ వియోగ వేదనతో
మనసు గదిలో..
పెద్ద మంటలే అంటుకున్నాయి!
మనో వేదనా మంటల్లో కాలిపోతోన్న వేళ..
మధువు తాగితే నేరమెలా అవుతుంది?
ఈ మధువు సేవనలో
హృదయ వేదన మరుగై పోయింది!
మధువు మైకంలో
భావోద్వేగాల అంతరంగం..
తన ఉనికినే కోల్పోయింది!
మధువు మత్తులో
విరహాగ్ని వేదనలన్నీ
మత్తిల్లి పడుకున్నాయి!
అదేమి చిత్రమో గానీ
ప్రేయసీ..
మత్తులో సేద దీరిన బాధలన్నీ
మధువు మత్తు దిగిన వెంటనే..
గుండెలోతుల్లో గునపాలు దింపాయి!
అందుకే.. ప్రియసఖి..
నీ జ్ఞాపకాల మత్తులోనే
నా శేష జీవితానికి
శాశ్వత శాంతిని ప్రసాదించు!
