[dropcap]ఆ[/dropcap] జ్ఞాపకాలు వర్షించినప్పుడల్లా
నేను తడిచి ముద్దవుతుంటాను
చిల్లులు పడ్డ గొడుగు నుండి
జారిపడే చుక్కల్ని చప్పరిస్తూ
ఒక అనిర్వచనీయ అనుభూతికి
లోనయిన మధుర క్షణాలు
నా బాల్యంతో అనేకం మమేకమే…
చెప్పులు లేని కాళ్ళు
చెప్పని కథలెన్నో
బురదలో సరదాగా పారి-పోయాయి
మట్టివాసన పూసుకున్న చిరుజల్లు
నేలకు తాయిలాలు పంచే
విశాల హృదయవతి రూపమై
ఓ సన్నని నీరెండకు
యవనికను దించే మనోహర దృశ్యం…
నాతో గుడ్డలు తడుపుకున్నవారు
ఏ గడ్డపై కాళ్ళ కీళ్ళు నొక్కించుకుంటున్నారో…
గెడ్డాలు నెరసి ఎక్కడ సేదతీర్చుకుంటున్నారో…
వీలుచేసుకుని
ఒకసారి పలకరించవచ్చుకదా
ఒకసారి పులకించి
పులకింపజేయచ్చు కదా నేస్తం?!
( మా జిగురు లోకేశ్ కి ప్రేమతో…)
