[dropcap]మ[/dropcap]నస్సు~ ఆమనిలో వసంతపు చిగురులా,
కలకూజితాల మేజువాణి స్వాగతాలుగా
నవనవోన్మేషమై, పులకలు రేపేనిలా…
మనస్సు~ అంతలోనే వడగాడ్పుల ఘీంకారనాదంతో
నిరాశ నిట్టూర్పులతో
విరహజ్వలనములతో …
మనస్సు~ బాధల చినుకుముల్లు గుచ్చుతుంటే జోరుకన్నీరు,
జడివానలై,
అంతరంగ సునామీలై,
శ్రావణమేఘమల్లే
విషాదప్రవాహమౌతే….
మనస్సు~వయస్సు పండువెన్నెల్లో,
వలపుల తలపులారబోసి,
ప్రణయ వీధుల్లోన
విరహాల శరద్వెన్నెల కురిపిస్తే ….
మనస్సు~ సమస్యల సుడిగుండాల మునిగి
గజగజ వణికించి,
ఆకుల రాల్చేసే
ఒంటరి పత్రమై
మిగిల్చి నిషాదాల
విషాదాన్ని నింపుతే..
మనస్సు~మరలా చైత్రంలోని చిగురుల
ఎదురుచూపుల వాసంతం కోసం,
బ్రతుకు పుష్పాల సుగంధాల కోసం,
ఆకాంక్షల,తలపించీ,మురిపించీ
మైమరపించీ,ఉఱ్ఱూతలూగించీ
ఊహించీ ,ఊరించీ, అంతలోనే ఉలిక్కిపడే
ద్వేషంతో విలయతాండవం జేయించీ
నిలువరింపజేసే ప్రతీ మనస్సూ
ప్రకృతి లోని అంతర్లీనమయ్యే ఋతురాగమే….