[dropcap]త[/dropcap]మిళనాడులో తిరువళ్లువర్ అనే సాధువు ఉండేవాడు. తండ్రి వృద్ధాప్యంలో పడ్దాక తిరువళ్లువర్ వంశ పార్యంపరంగా వచ్చిన చేనేత వృత్తిని స్వీకరించాడు.. రోజుకు ఒక్క చీర నేస్తూ బజారులో అమ్మి కుటుంబానికి డబ్బు సంపాదించేవాడు. అదే ఊరిలో ఒక ధనవంతుని కొడుకు ఉండేవాడు. డబ్బు ఉన్న చోట అహం ఉంటుంది. అహంకారం వల్ల అనేక చెడు గుణాలు పుట్టుకొస్తాయి. ఆ ధనవంతుని కొడుకు దబ్బు వలన వచ్చిన మదంతో స్నేహితులతో జల్సాగా తిరుగుతూ చెడు సాంగత్యంలో పడ్డాడు. ఒకరోజు ధనవంతుని కొడుకు తిరువళ్లువర్ వద్దకు వచ్చి చీర ధర అడిగాడు.
నాలుగు రూపాయలు ఖర్చవుతుందని తిరువళ్లువర్ చెప్పారు. ధనవంతుని కొడుకు చీర తీసుకుని రెండు ముక్కలు చేసి ఒక్క ముక్క ధర అడిగాడు. తిరువళ్లువర్ సమాధానమిస్తూ, చీరను రెండు భాగాలుగా చేసినందుకు రెండు రూపాయలు ఖర్చవుతుంది. ధనవంతుని కొడుకు దానిని మళ్ళీ మరొక ముక్కగా చించి ధర అడిగాడు. ధర ఒక్క రూపాయి అని తిరువళ్లువర్ సమాధానమిచ్చారు. తిరువళ్ళువర్‌ను ఏడిపించి, అతనిలో ఆవేశకావేషాలు పెంచాలని అతగాడు వంకర టింకరగా నవ్వుతూ, తిరువళ్ళువర్‌ను అసభ్య పదజాలంతో దూషంచసాగాడు. అయినా తిరువళ్ళువర్ ఏమాత్రం తొణకక, బెణకక, ముఖంపై చిరునవ్వును చెదరనీయక ఆ ధనవంతుడి కొడుకు చర్యలను, మరియు అసభ్య పద కాలంతో దూషణను భరిస్తూ నిబ్బరంగా తన స్థానంలో కూర్చున్నాడు. దీంతో బాలుడి మనసులో మార్పు వచ్చింది. చీరను ముక్కలు చేసిన తర్వాత కూడా ఆ వ్యాపారవేత్త ప్రశాంతంగా ఎలా కూర్చున్నాడో అని ఆశ్చర్యపోయాడు.
అప్పుడు ధనవంతుని కొడుకు తిరువళ్లువర్ పాదాలపై పడి అతని ప్రవర్తనకు పశ్చాత్తాపపడ్డాడు. తన గర్వం, అహంకారం వల్లే ఈ తప్పు చేశానని చెప్పాడు. అప్పుడు అతను తన తండ్రి వద్దకు వెళ్లి, అవసరమైన డబ్బును తెచ్చుకున్నాడు, తిరువళ్లువర్ పాదాల వద్ద ఉంచాడు. తిరువళ్ళువర్ స్థానంలో ఏ సాధారణ మానవుడు వున్నా అతని ప్రవర్తన భిన్నంగా వుండేది. చీర చింపినందుకు, అసభ్య పదజాలంతో దూషించినందుకు అవతలివారిపై పడి వారిని కొట్టడమో, తిట్టడమో చేసేవారు. కానీ స్వతహాగా సాధు స్వభావం కలిగిన తిరువళ్ళువర్ అందరిలో దైవత్వాన్ని చూడగలిగిన మహానుభావుడు. భగవంతుని కరుణ అపారంగా పొందినవాడు. అందుకే జీర్ణించుకోలేని అభ్యంతరకర ప్రవర్తనను ఆ ధనవంతుని కొడుకు కనబరచినా ఎంతో శాంతంగా వుండడమే కాకుండా తన ప్రవర్తనకు పశ్చాత్తాపపడి శరణు జొచ్చిన ఆ ధనవంతుడిని కొడుకును మనస్పూర్తిగా క్షమించగలిగాడు. ఇలాంటి ఎందరో మహానుభావులు మన దేశంలో జీవించి సమాజానికి ఆదర్శంగా నిలిచారు. ప్రజలు, ధార్మిక వేత్తలు వారి విగ్రహాలను ప్రతిష్ఠించి పూజిస్తారు. వారి విగ్రహాలు కాదు, వారి బోధనలే ముఖ్యం. వారి బోధనలను ప్రచారం చేయడానికి ఉత్తమ మార్గం వాటిని ఆచరించడం. అందుకే ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనాలు.
