[శ్రీ టి.ఎస్.ఎస్. మూర్తి రచించిన ‘శున్కరాజ్’ అనే కథని పాఠకులకి అందిస్తున్నాము.]
[dropcap]ఔ[/dropcap], ఊరికిబోనికి పొద్దుగాల్నె లేషి ఉరుక్కుంట బస్టాండ్ కాడికి బొయిన. టికెట్ ముందుగాల్నె బుగ్జేష్న గద.. పొద్దుగాల్నె పాంచ్ బజేకి ఆడికి బోవల్నంటే యాప్ల ఆటో దొర్కది, క్యాబ్ దొర్కది. టయాన్కి గాడుండకుంటె, గాబస్సాయ్న గరం గరమైతడు, లొల్లి లొల్లి జేస్తడు. గందుకోసం గాయింత సంచి తీస్కుని మేయిన్ రోడ్ కాడికి ఉర్కి ఆటో బట్టి బస్టాండ్కి బొయిన.
ఇంక యెలుగే రాలె, బస్సు టైమే గాలె. కాని, బస్సొచ్చేసె. నేనెక్కిన. బస్సు దస్మినట్ జల్దొచ్చి, జల్దెల్లిపోయె. మనం టయాంకి రాకుంటె, గాబస్సైన గుస్స గుస్సైతడు. మల్ల ఆల్లు లేటొస్తె, మనం సమజ్జేస్కొవాల. గిదేం నాయమో, ఏం కతో! ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
నాది సబ్సె ముంగట సీటు అన్నట్టు. ముంగట గ్లాస్లకెల్లి రోడ్డు మస్త్ గానొస్తుంది. నయా ఎలకట్రిక్ బస్సుగద, యేసవి కాలంల ఏసి కతర్నాకుంది. పొద్దుగాల్నె లేషినగద, గా ఏసీల మంచి నీందొచ్చెటట్టుంది. గింతల బస్సు డైవరు, పక్కన గూసున్న గా అసిస్టెంట్ లెక్కున్న పిలగాని మీద అరవబట్టె. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
కావల్స్కోని ముంగట సీట్ల గూసుంటి. అరె.. ఇగ నీందేమొస్తది? వద్దన్నా ఇనబడతాంది. ఎన్కకి బోదమంటె ఎవల్దేంమ్ సీటొ ఎవన్కెర్కె? మల్లి గా పిలగాన్నె అడగాలె. గంద్కె గమ్మున గూసున్న. కాని, గాల్ల పంచాయతి అంత ఇనబడతాంది, నా నీంద్ కరాబ్ జేస్తాంది. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
అసల్కి ఏమైందంటే.. నేనెక్కిన స్టాప్ కంటె ముందు స్టాప్ల ఎవల్నో ఎక్కాల్స్కొనుండె. గాడ బస్సాగలె. గాడ ఇష్టాప్ లేదంటడు డైవరు. లేకుంటే ఆడెక్కమని టికెటెట్ల గొట్టింరంటరు గా యెక్కాల్సినోల్లు. జర జర సమజైతా ఉంటె జర జర నా నీంద్ కరాబైతాంది. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
ఆల్లేమొ ఎన్కపంటి బస్సెక్కనికి గాడీ మీద ఒస్తుంన్రని ఎర్కైంది. గప్పుడా డైవర్ ఆల్లని ఇంకేడికో రాన్రి, గిక్కడెక్కడ బస్సాపనికి గాదని అర్షిండు. బస్సట్లనే పోయ్ పోయ్ పోయ్ ఆగె. మల్ల.. ఆగి పంద్ర మినిటాయె. ఆడెక్కెటోల్ల కోసమా, గా ఎన్క ఉరుక్కుంటొచ్చెటోల్ల కోసమా ఎవన్కెర్కె? డైవర్ బస్సుల, గా అసిస్టెంట్ పిలగాడు కింద ఫుట్ పాత్ మీద గూసుని ఆల్ల మొబైలల్ల ఏందో ఏందో ఒర్లుతనే ఉన్నరు. ఏందో గీ పంచాయతీ? నడిమిట్ల డైవరు గా అసిస్టెంట్ కోసం చూచుడు, అర్చుడు. ఫుట్ పాత్ మీద గూసుని ఫోన్ల బడ బడ బడ మాట్లాడ్తాన్న గా పిలగాన్కి ఇనిపియ్యది. మల్ల మా పరిస్తితేంది? ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గింతల ఓ పిల్లగాడు, ఓ పిల్ల స్కూటర్ మీద ఒచ్చిన్రు. ఎన్క, గా స్టాప్ల బస్సాగకుంటె ఉరుక్కుంట ఒచ్చినోల్లు ఈల్లె. ఆల్ల బాగ్లన్ని బస్సు కింద గుహలెక్క ఉంటదిగద, ఆడ బెట్టి, బస్సెక్కిన్రు. గా పిలగాడు ముందుగాల దబదబ దూరిండు. ఎన్కకురికిండు. ఎన్కాల్నె గా పిల్ల గూడ ఎక్కినది. ఐతే గామె చేత్ల ఒక కుక్కపిల్ల గూడుంది. గిదేంది? గిదేమన్న మున్స్పాల్టోల్ల కుక్కల బండా? గదిబి ఏసీ బండి. అందరిగ ఎన్కకి దిరిగి గా పిల్లని, గా కుక్కని, గా పిల్లని, గా కుక్కని, సూస్తాన్రు. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గీ నడిమిట్ల బస్సు స్టాటాయె. గప్పుడా పిలగాడు ముంద్కురుకొచ్చి, గా పిల్లకి బాయ్ జెప్పుకుంట దబదబ బస్సు దిగెల్లిపోయిండు. గప్పుడు సమజైంది బస్సుల బొయ్యేడిది గా పిల్ల యింక గా కుక్కపిల్ల మాత్రమే అని. ఐతే, మల్ల అందరు గా పిల్లని, గా కుక్కని, సూసుడు షురు జేషిన్రు. బస్సులేంది, కుక్కలేంది? అందర్ ఆల్ల పక్కనోల్లతోని ఆల్ల, ఆల్ల పంచాయతీల్ షురు జేషిన్రు. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గిదిట్లుంటే, గా బస్ల అసిస్టెంటు జెల్ది ఎన్కకుర్కిండు. గా పిల్ల పక్కన గూసున్నోలెవలో ఏదో అంటాన్రు. గీ పిలగాడు ఇంటాండు. పష్టుసీట్ల గూసున్నగద, నాకేమిన్పిస్త లేదు. కాని, ఏదొ లొల్లి మాత్రమైతాంది. బస్సైతె పోతాంది. ఏసి మంచిగనె ఉంది. డైవరు జోర్ పెంచిండు. అందరేమొ పక్కకి మాట్లాడుడు, గా కుక్కకేసి సూసుడు. గా అసిస్టెంట్ పిలగాడు ఆన్నే ఉండు. గింత జర్గుతాంటే ఇగ నీందే మొస్తది? ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గింతల, గా పిల్ల పక్కన గూసున్నాయన ముందుకురుకొచ్చిండు. డైవరు కాడికి బోయి పంచాయతీ షురూ జేషిండు. పక్క సీట్ల గా పిల్లతాన కుక్కున్నది … పిల్ల గూసోనికి ఓకే, కుక్క గాదంటాండు. మల్ల డైవరు బస్సు నడపాల్నా, గీ లొల్లి ఇనాల్నా? బస్సైతె జోర్గ బోనిస్తుండు. నడిమిట్ల గీనెకేసి జూసుడు. గిదేం కత? గాయింత అటిటు దిప్పేస్తే? గట్లని గీ లొల్లి కోసంకి బస్సాపబడ్తె? ..ఏందో, యేమో? ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గా బస్సు డైవరు ఏందో జెప్పబోయిండు. గీ పాసింజరు ఇనడాయె. గప్పుడు, గా పిల్ల కుక్కతోని ముందుకొచ్చె. “అంకుల్, గిది చిన్న కుక్కపిల్ల. ఏంజెయ్యది,” అన్కుంట జెప్పనికి ట్రై జేషె. గా పెద్దమనిషి ఇనకపాయె. “బస్సుల కుక్కలేంది?” అని అరుస్తాండు. గిప్పుడా అసిస్టెంట్ గూడొచ్చిండు. గా పిల్ల జెప్పుడు, గీ పెద్ద మనిషి ఇనకబోవుడు. ముంగటసీట్ల గూసున్న గద, గీ లొల్లంత మస్తుగినొస్తుంది. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గా పెద్ద మనుషిది గూడ తప్పేముంది? కుక్కని జూషి భై పడతాండు. మల్ల బొడ్డు సుట్టూ ఇంజెక్షంన్లు తీస్కొనుడు ఎవల్కిష్టం జెప్పున్రి? మల్ల, గా పిల్ల జెప్పుడు గూడ ఓకే అనిపిస్తాంది. గీ పెద్ద మనిషి భయమ్ గూడ కరెక్టే అనిపిస్తాంది. గింతల, ఓ కుర్రోడొచ్చి, కుక్కలంటె తనకిష్టమని, గా పెద్ద మనుషి సీట్ల తను గూసుంట, తన సీట్ గా పెద్ద మనుషికిస్తనండు. గంద్కు గా పెద్దమనుషి ఓకే జెప్పి, బోయి గా పిల్లగాని సీట్ల గూసుండు. “పిల్ల పక్కన గద.. అంద్కె గా పిల్లగాడు రెడీ అయ్యిండు,” అన్కుంటాన్రు కొందరు. లొల్లి ఖతమైందని సంతొషించాల్నా, ఇంకొక లొల్లి షురూ అయిందని తల బట్కోవల్నా? ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గప్పుడు, మస్తు నిద్ర బోయినా. టయాము ఎనిమిదైతాంది. బస్సాగె. ఎలకట్రిక్ బస్సు గద, ఛార్జింకోసం. గా అసిస్టెంట్ లేచి, పంద్ర బీస్ మినిట్ బస్సాగుతది, నాష్తజేసి రమ్మనె. గాడనె హోటల్ బీ ఉన్నది. నేన్ టిపిన్ జేషి, టీ తాగుతా బస్సు పక్కన నిలబడ్న. గా పిల్లనేమొ టిపిన్ జేషొచ్చె దాక గా పిల్లగాడు కుక్కని జూషె. పాపం.. మంచి పిలగాడె. సాయంజేస్తాండు గద. కుక్కలంటె ఇష్టమున్నోల్లని జూష్నగాని, వాట్కి గన్నేసి ముద్దులు పెట్టుడు జూషింది గిప్పుడె. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
గా పిల్ల కుక్కని దీస్కున్నక గా పోరోడు నాష్తకు బోయిండు. గప్పుడొక ఏడాది పిలగాన్నెత్తుకుని ఒకామె బస్సుదిగింది. అన్నం బెడతాంటె తింటలేడు. పిలగాన్కి కుక్కని జూపిస్తె నవ్విండు. అన్నందినుడు షురూ జేషిఉండు. గిదేందనుకుంటాన్రా.. గదంతే. సమజ్జేస్కోవాల. కుక్కని జూపిస్తానే అన్నం బెడితే మొత్తం దినేషిండు. గదేగద మల్ల! ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
కుక్కని కింద ఇడిస్తే, గది ఆడ ఈడ ఉర్కింది. గా పిల్లగూడ దానెన్కనే ఉర్కింది. ఆడున్నోల్లు గూడ దాన్తోని ఉర్కి ఆడిన్రు. నిజం జెప్పల్నంటె మస్తు మంచిగనిపించింది. నేనెందుకు కుక్కని బెంచనికి సోంచాయించలేదా అనుకుంట, ఆల్లందర్ని సూషి నేనుగూడ గట్లనే కుక్కతోని ఆడితెట్లుంటదా అనుకుంటాన్నా, గింతలో డైవరు హారన్ గొట్టిండు. అంతే.. బస్సెక్కాలగద! ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
నేను నెక్స్ట్ స్టాప్ల దిగాల. దిగనికి గా పిల్ల కుక్కనెత్కుని ముందుకొచ్చి కూసుంది. ఆమె పక్కన ఓ పెద్ద ఆడ మనిసి గూసుంది. మెల్లంగ కుక్కతోనాడుడు షురూ జేషింది. గా కుక్కకేమొ మొకం నిండ బొచ్చుంది, ఒంటి మీద యెంటిక గూడ లేదు. “గిదేంది?” అడిగింది పెద్దామె.
“సమ్మర్ గద,” అంది గా పిల్ల.
“గదేంది?” అడిగింది పెద్దామె.
“సమ్మర్ల చెమ్టలెక్కువుంటయ్ గద, గందుకె పార్లర్కి తీస్కబోయి గోర్లు క్లిప్ జేయించి, హేయిర్ కంప్లీట్గ ట్రిమ్ జేయించిన ఆంటీ నిన్ననే,” అంది గా పిల్ల.
గంతె. గా పెద్దామె నోరెండబెట్టి మూసేషింది. ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి.
ఇగ, గా పిల్ల, గా పార్లల కుక్కలకి ఏమేం జేస్తరో గవన్ని జెప్ప బట్టె. ఒకొక్కటి ఇంటాంటె గా పెద్దమె మొగం అట్టెట్టనో అయిపాయె. మెల్లగ సంబాలించుకొని గా పెద్దామె దిగుదమనుకుంటాంది. ఎవరికో ఫోన్ జయ్యనికి సెల్ ఫోన్ దీషె. గప్పుడా పిల్ల కుక్కపిల్లని ఆమె ఒళ్ళబెట్టి, “మా కుక్కతోని సెల్ఫీనా? ఓకే, ఆంటీ” అన్నది. గా పెద్దామె మొకానికి గింత నవ్వు బూస్కొని సెల్ఫీ గొట్టుకొంటుంటె, గా పిల్ల బస్టాపొచ్చె. గిక్కడ, సెల్ఫీకి కుక్కని సరింగ జూడమని జెప్తాంది. గక్కడ, డైవర్ను బస్సాపమంటాంది. గా పెద్దామె సెల్ఫీ దీస్తాంది, గీ డైవర్ “ఇగ సాల్తీ. ఎన్ని సార్లు నీ కోసం బస్సాపాలె?” అన్నట్టు సూస్తాండు.
గిదేంది? కుక్కకు హాయ్ జెప్తె, సంకెక్కి సెల్ఫీ దిగ్తదా? వామ్మో! ఏంజేస్తం, ఇగ సమజ్జేస్కోన్రి!
