సరిగ్గా అచ్చిబాబు అభిప్రాయం సడలించిన ఓ వారానికి, తెలిసినవారెవరో ఒక సంబంధం ఉందని చెప్పటంతో…. ఓ మంచిరోజు చూసుకొని అమ్మాయిని చూడటానికి వెళ్ళారు అచ్చిబాబు, అతని తల్లి, చెల్లి, ఆపద్దర్మంగా తన అభిప్రాయాన్ని మార్చుకున్న అచ్చిబాబు దీనవదనంతో తలవంచుకు కూర్చున్నాడు. ఇంతలో అమ్మాయి రానే వచ్చింది. యశ్ చోప్రా సినిమాలో లాగా, ఎటుచూసినా జనాలే తప్ప మరేమీ కనబడకపోవటంతో అచ్చిబాబు తల్లి, చెల్లి ఎక్కడ సంబంధం ఖాయమవుతుందోనని మొదట కాస్త భయపడినా… జనమంటేనే హడలెత్తిపోయే అచ్చిబాబును చూసి ఇదేమీ జరిగే పని కాదులే అని ఊపిరితీసుకున్నారు. దించిన తల ఎత్తకుండా కూర్చున్న అచ్చిబాబు ఇరువర్గాల ప్రోద్బలంతో తలెత్తి చూడటం, ఉన్నపళాన సంబంధం ఖాయం చేసేసుకోవటం రెప్పపాటులో జరిగిపోయాయి. పెళ్ళిరోజు దగ్గరపడుతోంది. అందరికీ శుభలేఖల పంపకం కూడా జరిగిపోయింది. అచ్చిబాబు బంధువర్గంలోనూ, స్నేహితుల్లోనూ అతని పెళ్ళివార్త పెద్ద కలకలమే రేపింది. అచ్చిబాబును కదిలించగల్గిన ఆ అమ్మాయిని చూడాలని తహతహలాడుతూ, పెళ్ళిరోజు కోసం ఎదురుచూడసాగారంతా. కానీ అచ్చిబాబు ఇంట్లో పరిస్థితి మాత్రం దీనికి పూర్తి విరుద్ధంగా ఉంది. పెళ్ళిచూపులకు వెళ్ళివచ్చింది మొదలు అచ్చిబాబు తల్లి, చెల్లీ… అమ్మాయి ఫొటో చూసిన అన్నావదినలు… ఈ పెళ్ళి ఆలోచన మానుకోమని శతవిధాలా నచ్చిజెప్పిచూశారు. అచ్చిబాబు ససేమిరా ఒప్పుకోకపోగా, కుదరక కుదరక మంచి సంబంధం కుదిరితే, తన సంతోషాన్ని భంగంచేయాలని చూస్తున్నారని అందరి మీదా విరుచుకుపడ్డాడు. మౌనం వహించి కూర్చోవటం తప్ప ఏమీచేయలేకపోయారు కుటుంబసభ్యులు.
ముహూర్తం దగ్గరపడుతోంది. ఇక రెండురోజుల్లో పెళ్ళి అనగా పిడుగులాంటి వార్త ఒకటి అచ్చిబాబును అతలాకుతలంచేసింది. అదేమిటంటే పెళ్ళికూతురి దూరపుబంధువు ఒకాయన బక్కెట్ తన్నేశాడు. అమ్మాయి కుటుంబానికి అంటు కాబట్టి పెళ్ళి వాయిదా. ఈ వార్త వినగానే మూర్ఛవచ్చినంత పనైంది అచ్చిబాబుకు. కుదరక కుదరక పెళ్ళి కుదిరితే ఈ చావు గోలేంటో అర్థం కాలేదతనికి. కొంపదీసి అమ్మాయికి నేను నచ్చలేదేమో… ముందు వాయిదా అని ఆ తర్వాత వద్దంటారేమో… లేదంటే ఇలాంటి అపశకునాలు నాకే ఎందుకు ఎదురౌతున్నాయన్న సందేహం కూడా కలక్కపోలేదు. అదే ఈవేళ అచ్చిబాబులో కలిగిన నిర్వేదానికి, విషాదానికి గల కారణం.
అచ్చిబాబు ఆవేదనకు కదిలిపోయిన అతని కుటుంబం, తీవ్రంగా చర్చించి, అమ్మాయి తరపు వారితో మరింతగా చర్చించి, తర్జనభర్జనలుపడి మొత్తానికి పెళ్ళి జరిపించారు. ఇంత తంతు జరిగినా ఆ అమ్మాయిలో అచ్చిబాబును కదిలించిన అంశం ఏమిటనేది అటు స్నేహితులకు, ఇటు బంధువర్గానికి, చివరికి అచ్చిబాబు కుటుంబానికి కూడా ఏ కోశానా అర్థం కాలేదు. మొత్తానికి కొత్తకోడలు అత్తగారింట్లో కుడికాలు మోపింది. నల్లని చలువరాతి మేనిఛాయతో, ఎన్నో లంకణాలు చేసి తేరుకొని కొద్దిగా శక్తి పుంజుకున్నట్లు కనిపించే ఎముకల గూడులాంటి దేహంతో, మొత్తంమీద ఓ జానెడు పొడవున్న జుట్టును బారెడుపొడవు అని భ్రమింపజేసేలా పొడవాటి సవరంతో, సంక్రాంతి పర్వదినాన గంగిరెద్దు అలంకరణను తలపించేలా తలనిండా పూలమాలలతో, సాధారణ మానవమాత్రుని చక్షువులు చూడ సాహసించని తళుకుబెళుకుల మెరుపులతో మిరుమిట్లు గొలిపే పట్టుకొని పట్టుచీర ధరించి నడచివస్తున్న కొత్తపెళ్ళికూతురు… కొందరి కళ్ళకు దసరా వేషధారణ ధరించిన పడుచుగానూ, మరికొందరికి ఎవరో గ్రహాంతరవాసి… అనుకోని అసందర్భ పర్యటన చేస్తున్నట్లుగానూ, ఇంకొందరికి జంధ్యాల చలనచిత్ర హాస్యనటిగానూ, ఏదేమైనా అచ్చిబాబు కంటికి మాత్రం సాక్షాత్తూ దివి నుంచి భువికి కేవలం తన కోసమే ఇన్నాళ్ళ నిరీక్షణను మన్నించి, ఇప్పటికి కరుణించి దిగివచ్చిన అప్సరకాంతగానూ, ఇలా చేసుకున్నవారికి చేసుకున్నంత అనేలా వారివారి అదృష్టాన్ని బట్టి తన దర్శన విశేషాలను చూపుతోంది. ఇంతకూ అమె పేరు పిచ్చిలక్ష్మి.
పిచ్చిలక్ష్మి జన్మవృత్తాంతం ఒకసారి పరిశీలిస్తే, పిచ్చిలక్ష్మి తల్లిదండ్రులకు ఏడుగురు సంతానం. వరుసగా ముగ్గురు ఆడపిల్లలు, తర్వాత ముగ్గురు మగపిల్లలు, కొసమెరుపు ఈ పిచ్చిలక్ష్మి. ఆమె అసలు పేరు లక్ష్మి. ఈమె పుట్టిన వేళావిశేషం తల్లికి మతిచలించింది. తర్వాత కొన్నేళ్ళకు తల్లికైతే పిచ్చికుదిరింది కానీ ఆ ‘పిచ్చి’ పిల్లకు అంటుకుంది. అలా అంటుకున్న ‘పిచ్చి’ పేరును మాత్రం వదులుతుందా? లక్ష్మి కాస్తా పిచ్చిలక్ష్మిగా స్థిరపడిపోయింది. పిల్లకు పిచ్చికుదిరిన కొంత కాలానికి తల్లి స్వర్గస్థురాలయింది. అంతకుముందు ‘లక్ష్మి’ అనేవారు అంతా. తల్లి మరణంతో మరీ ముద్దుగా పిలుచుకున్నారో… లేక మరే ఇతర కారణాలున్నాయో బయట ప్రపంచానికి తెలియదు కానీ… ‘పిచ్చి’లక్ష్మి అనే పేరు తిష్టవేసి మరీ కూర్చుంది. ఓరకంగా పిచ్చిలక్ష్మికి పేరుకు తగ్గట్టుగానే… పూర్తిగా కాదుకానీ కొంచెం పిచ్చి…. అంటే మామూలు జనాల వాడుక భాషలో ‘తిక్క’ ఉంది. సో పిచ్చిలక్ష్మి ఓ మోస్తరుగా అటు రూపంలోనూ, ఇటు గుణంలోనూ సార్థకనామధేయురాలన్నమాట. మొత్తానికి అత్తగారింట్లో పిచ్చిలక్ష్మి పాదం మోపింది. కొద్దిరోజులకే ఇంటి వాతావరణంలో భయానకమైన మార్పులు ప్రస్ఫుటంగా కనబడసాగాయి. ఆరునెలలు సావాసం చేస్తే వారు వీరవుతారు వీరు వారవుతారు. కానీ నెలతిరక్కుండానే, ‘రాముడు మంచి బాలుడు’ అనేలా బుద్దిగా ఉండే అచ్చిబాబు వేషధారణ మొదలు తినే తిండి, మాటతీరు ఇలా ఒకటేమిటి, అతని జీవనవిధానంలోనే పిచ్చిలక్ష్మి ‘పిచ్చి’ ముద్ర వేసింది. ఇవన్నీ చూస్తూ బిక్కుబిక్కుమంటూ కాలం గడుపుతున్న అచ్చిబాబు తల్లీ చెల్లీ… ‘వినాశకాలే విపరీతబుద్దే అని సరిపెట్టుకున్నారు. ఒకసారి పిచ్చాపాటి మాట్లాడేందుకు చుట్టుపక్కల అమ్మలక్కలు ఇంటికి వచ్చారు. అచ్చిబాబు తిన్న ఎంగిలి పళ్ళెంలోనే పిచ్చి అన్నం వడ్డించుకోవటం చూసి, ‘ఇదేం విడ్డూరమమ్మా నీ కోడలు బొత్తిగా పాతకాలం మనిషిలా ఉందే’ అన్నారు బుగ్గలునొక్కుకుంటూ.
దానికి గయ్యిమని లేచి, ‘నేనేం మీలా చదువూ సంధ్యా లేని మొద్దును కాను. ఎంతో అభ్యుదయ భావాలున్నదాన్ని. అసలు కుదరక ఊరుకున్నా కానీ.. జీను ప్యాంటులో పెళ్ళి చేసుకునేదాన్ని కాదూ’ అంది పిచ్చి మూతిని ముప్పైఆరు వంకర్లు తిప్పుతూ. అది మొదలు జనాలు ఇంటికి రావటం కూడా మానేశారు.
ఇదంతా తలుపు పక్కనే నిలుచుని వింటున్న అచ్చిబాబు సిగ్గులమొగ్గయ్యాడు. భార్య వంక ఆరాధనగా చూశాడు. అది మొదలు అతనికి ‘పిచ్చి’ తోడిదే లోకం అయింది. కానీ పిచ్చి మాత్రం చీటికీ మాటికీ అత్తతోనూ, ఆడపడుచుతోనూ కొట్లాటకు దిగేది. నోటికి ఎంత మాటవస్తే అంత మాట కొరడాతో ఝుళిపించేది. అటు తల్లికి, ఇటు పెళ్ళానికి సర్దిచెప్పలేక వెక్కివెక్కి ఏడ్చేవాడు అచ్చిబాబు. దేవదాసులా గడ్డం పెంచి, కరువు బాధితుడిలా చిక్కిశల్యమైపోయాడు. తల్లికొంగు విడువనివాడు ఇప్పుడు పెళ్ళాం కొంగు వీడి క్షణమైనా గడపలేని స్థితికొచ్చాడు. కోడలి పిచ్చి చేష్టల గురించి తల్లి నోరువిప్పటం ఆలస్యం, తన పెళ్ళాన్ని తెగ బాధలు పెట్టేస్తున్నారని మదనపడిపోయేవాడు. బంగారంలాంటి పిల్లని తానే ఈ నరకకూపంలోకి లాగేశానా అని యమయాతన పడేవాడు. పిచ్చిలక్ష్మి ఇంట్లో అడుగుపెట్టిన వేళావిశేషం ఏమిటోగానీ, అచ్చిబాబే కాదు అతని తల్లి, చెల్లి కూడా మూగవారైపోయారు. గుండెలో పుట్టిన భావాలన్నీ గొంతుదాటి బయటకు అక్షరరూపం నోచుకోకుండానే కడుపులోనే సమాధి అయిపోవటం ఆ ఇంటి ఆనవాయితీగా మారింది. పిచ్చిలక్ష్మికి అటు అందం, ఇటు గుణం లేకున్నా క్వశ్చన్ బ్యాంకుల పుణ్యమా అని, పాత క్వశ్చన్ పేపర్లు బట్టీకొట్టటం అనే విద్య ఉంది. దాంతో ఎడాపెడా నాలుగు పెద్దపెద్ద డిగ్రీలైతే సంపాదించుకుంది. తెలిసినవారిని కాకాకొట్టి, బాగానే కాసులు రాలే లెక్చెరర్ ఉద్యోగంలో చేరింది. ఈమె మాకొద్దు బాబోయ్ అంటూ విద్యార్థులంతా మూకుమ్మడిగా ప్రిన్సిపల్ వద్ద తమ గోడు వెళ్ళబోసుకున్నారు. ఎంత తెలిసినవారైతే మాత్రం చూస్తూచూస్తూ ఏ కోశానా ఉద్యోగానికి కావలసిన కనీస జ్ఞానం కూడా లేకపోవటంతో, ఇక భరించటం మావల్ల కాదు మహాప్రభో అంటూ కాంట్రాక్టు కూడా చించేసి ఎదురు రొక్కం ఇచ్చి మరీ ఆమెను వదిలించుకున్నారు.
అన్నింటినీ మించి పిచ్చిలక్ష్మిలో ఓ గొప్ప విశేషం ఉంది. అదే ఆమె డ్రెస్సింగు సెన్సు. ‘పిచ్చి’కి ఫ్యాషనంటే ప్రాణం. ఎట్ ద సేమ్ టైం సంప్రదాయశైలి అంటే కూడా ప్రాణం. అందుకే రెండింటిలో ఏ ఒక్క దానికి కూడా అన్యాయం జరగకూడదని జీన్సు వేసుకున్నప్పుడు పట్టీలు, మెట్టెలూ… స్కర్టు వేసుకున్నప్పుడు తలలో పూలు, ముఖానికి పసుపు, కుంకుమా… అన్నింటిలోనూ కామన్ అండ్ ఇంపార్టెంట్ విషయం ఒకటుందండోయ్… అదేమిటంటే…. తన పతి భక్తి నలుగురికీ చాటాలని, ఆర్డర్ ఇచ్చి మరీ అట్టువేసే గరిట సైజులో ఉండే మంగళసూత్రాలు చేయించుకుంది. వాటిని మాత్రం అందరికీ కన్పించేలా ఎల్లవేళలా ధరించటం. ఏదేమైనా ఇవి మాత్రం చాలా ముఖ్యం. ఈరకంగా రోజుకో తీరులో తయారవటం, చుట్టుపక్కల జనాన్ని హడలగొట్టటం ‘పిచ్చి’కున్న పిచ్చి సరదా. పైగా ‘పిచ్చి’లో మెచ్చుకోదగ్గ గొప్ప క్వాలిఫికేషన్ ఆమెలోని ఆప్టిమిజమ్. జనాలు ఏ ఉద్దేశంతో తనవైపు చూసినా తన ఫ్యాషన్ కాన్షస్‌నెస్‌ను గుర్తించి చూస్తున్నారని, ఇంకాస్త కాన్ఫిడెంటుగా ఆ లుక్కును ప్రొజెక్టుచేయటం. ఇంట్లో అంట్లు తోమటానికి వచ్చిన అప్పలమ్మ దగ్గర నుంచి ఆంగ్ల ప్రొఫెసర్ల వరకు ఎవరితోనైనా తన ఆంగ్ల భాషా ప్రావీణ్యాన్ని ప్రదర్శించి, వాళ్లను నోటమాట రానీయకుండా కొన్ని క్షణాలు నిలబెట్టగలగటం పిచ్చిలక్ష్మి ఆంగ్లభాషా ప్రావీణ్యానికి మచ్చుతునక.
వన్ ఫైన్ మార్నింగ్.. అచ్చిబాబు ఇంటి ప్రాంగణంలో ఓ పెద్ద కోలాహలం జరిగింది. ఎన్నడూ మనిషున్న ఆనవాలు కూడా లేనంతగా గుట్టుగా ఉన్న ఇంటిలోంచి కేకలు, అరుపులు వినబడటంతో సహజంగానే ఆసక్తితో చుట్టుపక్కల వాళ్ళంతా బయటకొచ్చి చూస్తే ఏముంది? పిచ్చిలక్ష్మి పిచ్చి ఆవేశంతో ‘మిమ్మల్ని కోర్టుకీడుస్తా…. నడిరోడ్డుపై నిలబెడతా….’ అని రంకెలేస్తూ, పూనకం వచ్చినదానిలా ఊగిపోతూ…. వీధిలో పరుగులాంటి నడకతో పోతోంది. అమె వీధిదాటే వరకూ చూస్తూ నిలబడ్డారంతా. సాయంత్రానికల్లా అచ్చిబాబు ఓ మినీ లారీతో రావటం, పెళ్లికి వచ్చిన సామాన్లు సర్దుకుపోవటం జరిగిపోయింది. అచ్చిబాబు ఆ వీధిలో అమ్మలక్కల హాట్ టాపిక్‌గా మారిపోయాడు. ఇంతకీ పిచ్చిలక్ష్మి అత్తను కోర్టుకీడ్చే కారణం చెప్పలేదు కదూ…. ఒంట్లో నలతగా ఉంది. కాసిని ఓ నీళ్ళుపెట్టివ్వమని అత్త అడగటమే…. వారం రోజులు గడిచినా అసలు జరిగిన తప్పేంటో అర్ధంగాక అయోమయంలోనే ఉన్నారంతా. అచ్చిబాబు మాత్రం బుద్ధిగా తల్లి చేయి పట్టుకు స్కూలుకెళ్ళే పిల్లాడిలా, పెళ్లాం వెనుకే కొత్త ఇంట్లో గృహప్రవేశం చేశాడు. ఇంత జరిగినా అచ్చిబాబుకు పిచ్చిలక్ష్మిలో అంతగా నచ్చిందేమిటీ అనేది మాత్రం సస్పెన్స్.
ఏదేమైనా కాలం ఆగదుగా. ఊహించని దెబ్బతో విలవిల్లాడిన అచ్చిబాబు తల్లీ చెల్లీ మొదట్లో చాలా కుంగిపోయినా నెమ్మదినెమ్మదిగా కోలుకొని మామూలు మనుషులయ్యారు. అచ్చిబాబు చెల్లికి వచ్చే జీతం, తల్లికి వచ్చే పెన్షన్తో కాలక్షేపం చెయ్యసాగారు. అచ్చిబాబు తల్లికి మాత్రం కూతురి పెళ్ళి పెద్ద సమస్య అయింది. తల్లిని వదలి పెళ్ళిచేసుకుపోయే ప్రశ్నేలేదని భీష్మించుకు కూర్చుంది అచ్చిబాబు చెల్లి. ఏదో అలా యాంత్రికంగా కాలం వెళ్ళదీస్తున్నారిద్దరూ.
ఇలా ఉండగా ఓ రోజు ఉరుముల్లేని మెరుపులా ఇంటికి ఊడిపడ్డాడు అచ్చిబాబు. తల్లిని పట్టుకుని ఆపకుండా వెక్కిళ్ళు పెట్టి మరీ ఏడవసాగాడు. ఈ హఠాత్పరిణామంతో నివ్వెరపోయారు అతని తల్లి చెల్లీ. ఏమైందో చెప్పమంటే అటు విషయమూ చెప్పడు. ఇటు ఏడుపూ ఆపడు. అడగ్గా అడగ్గా ఎప్పటికో తెప్పరిల్లి, మీరిద్దరూ కలసి నాకు అన్యాయం చేశారు. ఓ పిచ్చిదాన్ని తెచ్చి నాకంటగట్టారంటూ మళ్ళీ ఏడవటం ప్రారంభించాడు.
ఇదంతా కాదురా అచ్చీ! ఇంతలా ఏడ్చేంత కష్టం నీకేమొచ్చింది. నీ ఇష్టాన్ని కాదని మేమెప్పుడైనా అడ్డుకున్నామా? సంవత్సరం తిరక్కుండా వేరు కాపురం పెట్టుకున్నా మేము బాధపడ్డామేగానీ నీకు ఎదురు చెప్పలేదు. ముందా ఏడుపాపి జరిగిందేమిటో చెప్పి పుణ్యం కట్టుకోమంటూ అనునయించింది తల్లి.
తల్లి కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకుని, ఓ చిన్న నిట్టూర్పు విడిచి, కథ చెప్పనారంభించాడు అచ్చిబాబు.
అక్కల ప్రోద్బలంతో నానాయాగీ చేసి, భర్తతో కలిసి వేరుకాపురం పెట్టింది పిచ్చి. అచ్చిబాబు సంసారం కొంతకాలం బాగానే వర్ధిల్లింది. పిచ్చిలక్ష్మికి కీ ఇచ్చి వదిలిన అక్కలు, ఆ తర్వాత ఎలాంటి జోక్యమూ చేసుకోలేదు. ఇక అచ్చిబాబు అన్నావదినల పరిస్థితి సరేసరి. పత్తిగా ఒంటరి జంట పక్షులైపోయారు ఇద్దరూ. దాంతో ఉక్రోషం పట్టలేక క్రమంగా పిచ్చి తన విశ్వరూపం ప్రదర్శించనారంభించింది. అచ్చిబాబుకు ఆఫీసు పనితో పాటు, ఇటు వంటావార్పూ, బట్టలూ అన్ని పనుల భారమూ పడింది. నా భార్యే కదా అని మొదట్లో సరిపెట్టుకున్నాడు. కానీ చీటికీమాటికీ చిరాకులు, పరాకులు. చివరికి బెడ్రూంలోకి అడుగుపెట్టాలన్నా, ఆమె వస్తువులు ముట్టుకోవాలన్నా పర్మిషన్ కావాలి. కుక్కకన్నా అధ్వాన్నమయింది అచ్చిబాబు పరిస్థితి. ఇంటి చుట్టుపక్కల పిల్లలకు ట్యూషన్లైతే పెట్టింది. కానీ అమె సంపాదించిన రూపాయి కూడా బయటకు తియ్యదు. ఇంటిఖర్చులే కాక ఆమె ఖర్చులకు కూడా అతని సంపాదనే వాడాలి. ఓసారి ఎక్కడో చక్కటి సౌకర్యవంతమైన ఇల్లు బేరానికొచ్చిందని తెలిసింది. అంత డబ్బు అచ్చిబాబు చేతిలో లేదు. ఇల్లు కొని తీరాల్సిందేనని పిచ్చిలక్ష్మి పట్టుబట్టింది. లోను తీసుకున్నా ఇంకా కొంత డబ్బు కావాలి. ఇన్నాళ్ళూ పిచ్చిలక్ష్మి ఎకౌంటులో జమైన రొక్కం వాడుదామంటే… ససేమిరా అందామె. నా డబ్బు ఖర్చుపెట్టే సమస్యే లేదు. తల తాకట్టు పెట్టయినా నువ్వే ఏర్పాటుచేసుకొమ్మని పుల్లవిరిచినట్లు చెప్పేసింది. నీ డబ్బు నా డబూ ఏంటి? మన డబ్బు అంటే కాదు పొమ్మంటుంది. పెళ్ళాన్ని సుఖపెట్టలేనప్పుడు నీ ముఖానాకి పెళ్ళెందుకంటుంది. ఇక ఆ ఇల్లుకొనే తాహతు తనకులేదని అచ్చిబాబు చేతులెత్తేయటం, ఆ ఇల్లు వేరొకరు కొనుక్కోవటం కూడా జరిగిపోయాయి. దాంతో పూర్తిగా అచ్చిబాబును చవట కింద జమకట్టేసింది పిచ్చి. ఇంకో అడుగు ముందుకేసి ‘నా మొగుడు చవటదద్దమ్మ. ఏదీ చేతకాదు. తొందరపడి ఇట్టాంటి మనిషిని కట్టుకున్నాను. ఇప్పుడు అనుభవిస్తున్నాను’ వంటి మాటలు అచ్చిబాబును ఎదురుగా పెట్టుకుని కూడా అందరికీ చెప్పేయటం మొదలుపెట్టింది. అచ్చిబాబులో ఓపిక సన్నగిల్లిపోయింది. కొత్తొక వింత పాతొక రోత అన్నట్టు, ఒకప్పుడు పిచ్చిలక్ష్మి చేతులూ మూతులూ అష్టవంకర్లు తిప్పుతూ మాట్లాడితే ఎంతో అందంగా కనబడేది. కానీ ఆ తిప్పుళ్ళు చూస్తుంటే ఇప్పుడు కడుపులో తిప్పుతోంది అచ్చిబాబుకు. పిచ్చిలక్ష్మి మీద అచ్చిబాబుకు ఉన్న ప్రేమ నెమ్మదిగా భయంగానూ, ఆ తర్వాత బాధగానూ, చివరికి అసహ్యంగానూ పరిణమించటానికి ఆట్టే సమయం పట్టలేదు.
సరిగ్గా అప్పుడే అచ్చిబాబుకు తల్లి, చెల్లి జ్ఞాపకం వచ్చారు. తను చేసిన తప్పేంటో తెలిసివచ్చింది. ఇంత వయసొచ్చినా చంటిపిల్లాడిలా గోరుముద్దలు తినిపిస్తూ గుండెల్లో దాచుకున్న తల్లికి, ప్రాణంపెట్టే చెల్లికి తాను చేసిన అన్యాయం గుర్తొచ్చి, ఎంతో కుమిలిపోయాడు. ఇదంతా తాను పెళ్లి చేసుకోవటం వల్లే వచ్చిందని తనను తాను తిట్టుకున్నాడు. సావిత్రి వంటి భార్య కావాలనుకుంటే… శూర్పణఖ దొరికిందని పిచ్చిలక్ష్మిని తిట్టుకున్నాడు. తల్లి ఒళ్ళో తలపెట్టుకు ఏడవాలనిపించింది. కానీ పాపం ఏ ముఖంతో వెళ్లాడు. పిచ్చిలక్ష్మితో అనరానిమాటలు అనిపించుకుని కూడా కిక్కురుమనకుండా ఉన్నప్పుడే పూర్తిగా సిగ్గుమాలిన వాడిలా మిగిలాను. అలాంటిది జన్మనిచ్చిన తల్లిని క్షమాపణ అడిగితే తన పాపానికి పరిహారం దొరుకుతుందని బయలుదేరాడు అచ్చిబాబు. ఇదీ కథ.
కథంతా విన్న అచ్చిబాబు తల్లికి ఏడుపాగలేదు. అపురూపంగా కళ్లల్లో పెట్టుకు పెంచుకున్న కొడుకు ఇన్ని కష్టాలుపడ్డాడా అనుకొని తల్లడిల్లిపోయింది.
ఇంతలో అచ్చిబాబు చెల్లికి ఓ చిన్న సందేహం వచ్చింది.
‘ఒరే అన్నయ్యా! నన్ను ఎప్పటి నుంచో ఓ సందేహం పీడిస్తోంది. ఎన్నో సంబంధాలనూ, ఎంతో అందమైన అమ్మాయిలనూ చూశాం. ఏ ఒక్కరూ నీకు నచ్చలేదు. కానీ వదినలో నిన్ను అంతలా కదిలించిన విషయం ఏమిటో ఎంత ఆలోచించినా అర్థంకాలేదు. నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే కాస్త నా సందేహ నివృత్తి చేయరా’ అడిగింది బెరుగ్గా.
ఆ ప్రశ్న వినగానే తెగ సిగ్గుపడిపోయాడు అచ్చిబాబు. మెలికలు తిరుగుతూ భద్రంగా తన వాలెట్లో దాచుకున్న ఫొటో చూపించాడు.
ఏమీ అర్థంకాక ఒకరి ముఖాలు ఒకరు చూసుకున్నారు అతని తల్లి చెల్లీ.
‘నేనడిగిందేమిటి? నువ్వు చూపిస్తున్నదేమిటి? చెప్పటం ఇష్టంలేకపోతే చెప్పకు… అంతేకానీ…’ కోపంగా అంది చెల్లి.
అదేంటే… అలా మాట్లాడుతావు. చెప్పడమేంటీ ఇంత స్పష్టంగా చూపిస్తుంటేనూ…’ అన్నాడు అచ్చిబాబు బిక్కచచ్చిపోయి.
‘అది అడిగిన దాంట్లో తప్పేముందిరా. నీ పెళ్ళాం ఎందుకు నచ్చింది అని అడుగుతుంటే సావిత్రి ఫొటో చూపిస్తావేం’ అంది తల్లి.
అప్పుడుగానీ అచ్చిబాబుకు అర్థంకాలేదు. తను సావిత్రి ఫొటో చూపిస్తున్నానని. మెల్లగా దాని క్రింద నుంచి మరో ఫొటో బయటకు లాగాడు. సిగ్గుపడుతూ చూపించాడు. అచ్చు సావిత్రి కూర్చున్న భంగిమలోనే… అలాగే చాపపై పిచ్చి కూర్చుని ఉంది.
“అంటే… అచ్చీ….” అంటూ అనుమానంగా చూసింది తల్లి.
‘అవునమ్మా! ఈ కాలంలో సావిత్రి లాంటి అమ్మాయి దొరకదని అర్థమయింది. అందుకే సరిగ్గా ఆమె కూర్చున్న భంగిమ కనపడగానే, అదే చాలనుకుని, పిల్ల ముఖం కూడా చూడకుండా సంబంధం ఖాయం చేసుకున్నాను’ నిట్టూర్చాడు అచ్చిబాబు.
