దారులు కలవని చోట!

ఒకరి నుంచీ ఒకరం విడివడిన ప్రతిసారీ
మనమేం కోల్పోతున్నామో మాట్లాడుతాం
సముద్ర తీరంలో నడిచిన సూర్యాస్తమయాల్ని
కలిసి చూసిన చంద్రోదయాల్ని
చేతుల పూలలో ఎగిరెళ్ళి పోయిన
సీతాకోక చిలకల్నీ గుర్తుచేసుకుంటాం
పక్కపక్కనే నడుస్తూ
ఒకే దారిలో నడవలేని స్థితికి దుఃఖిస్తాం
ఎక్కడో ఒకచోట మాత్రమే కలవగల
ఎనిమిదంకె లాటి దారి మనది
కలిసిన ప్రతిసారీ
మనసో బుద్ధో వాదించమంటుంది
కోల్పోయిన క్షణాలు లెక్క పెట్టమంటుంది
తప్పులు ఎవరివో
ఒప్పులు ఎన్నో సరిచూడమంటుంది

కలవని దారులు కలిసే చోటు గురించి
జీరబోతున్న మనసు గొంతును గుప్పిట పట్టుకుంటూ
అద్దంలో చూసే సున్నాలాటి దారుల్లో
ఒకరి తలపుల్లో ఒకరం దగ్ధమౌతూనే
నీవోవైపు నేనోవైపు
ఎడ తెగని కలలాటి మన ప్రయాణం మళ్ళీ మొదలెడతాం
ఆక్రోశంతో,
నిశ్శబ్దంగా,
ఉద్విగ్నంగా..