[dropcap]అం[/dropcap]దాల చందమామకు ఆ నల్లమచ్చ ఎందుకో ….
ఆ అందాలకు దిష్టి తగలకుండా ఉండేటందుకు.
విరబూసిన వెన్నెల విరగబడి నవ్వుతుంది ఎందుకో…
ఏటిలో విరగబూసిన ఒయ్యారి కలువకన్నెలను కవ్వించేటందుకు.
అరుణకిరణాలు తీక్షణంగా ఉంటాయెందుకు ….
సూర్యుడికి కన్నుగీటకుండా ఉండేటందుకు.
ఆకాశంలో హరివిల్లుకు ఏడురంగులు ఎందుకో …
సృష్టికర్త తనకుంచెను విదిలించి నందుకు.
తారకలు తళుక్కుమంటూ ఊరిస్తాయి ఎందుకు….
నన్ను అందుకో చూద్దాం అంటూ సవాలు చేయడానికి.
మేఘాలు ఒక చోట నిలువక పరుగులు తీస్తాయి ఎందుకో…
మానవాళికి మేలుచేసే వర్షపు నీటిని పంచేందుకు.
కొండగాలి ఈలలు వేసేది ఎవరికొరకో……
నేలమీద పరచుకున్న వనాలను చెంతకు రమ్మని పిలిచేటందుకు.
ఉరుకుపరుగుల వాగులకు ఆ తొందర ఎందుకో …
నదులతో చేరి నాట్యం చేయాలని ఆశతో.
కొమ్మల్లోచేరిన కోయిల తీయగా పాడుతుంది ఎందుకో…
చిగురాకులలో చిలకమ్మను ప్రసన్నం చేసుకుందుకు.
సాగరంలో కెరటాలకు అంత సంబరం ఎందుకో….
నింగినీ నేలనూ కలిపి చందమామకు నిచ్చెన వేయాలని.
ఒకోసారి పగటివేళ చంద్రుడు కనిపిస్తాడు ఎందుకో…
చుక్కలపై అలకబూని సూర్యుని ఇంటికి వచ్చాడు.