[సంచిక – డా. అమృతలత సంయుక్తంగా నిర్వహించిన 2024 దీపావళి కథల పోటీలో సాధారణ ప్రచురణకు ఎంపికైన గొర్రెపాటి శ్రీను గారి ‘ఇలలో దేవత’ అనే కథని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]
[dropcap]నే[/dropcap]ను వెళ్ళేసరికే పుట్టినరోజు వేడుకలు ప్రారంభమయ్యాయి.
ఆఫీస్ నుండి వచ్చేసరికి ఆలస్యమయింది.
ఇంటికి వెళ్ళి పిల్లల్ని రెడీ చేసి శ్రీమతితో కలిసి వచ్చేటప్పటికి ఏడున్నర అవుతుంది.
నా రాకను గుర్తించిన వికాస్ హడావుడిగా దగ్గరకు వచ్చాడు.
“సార్, నమస్తే. సిస్టర్! ఎలా ఉన్నారు? రండి.. రండి..” అంటూ లోనికి ఆహ్వానించాడు.
భర్తతో కలిసి అక్కడికి వచ్చిన సులోచన చిరునవ్వులతో మా ఇద్దరికి స్వాగతం పలికింది.
మొదటి సంవత్సరం పుట్టినరోజు వేడుకలు వికాస్, సులోచనల ముద్దుల పుత్రుడికి ఘనంగా సాగుతున్నాయి.
అమ్మమ్మ చేతుల్లో ఉన్న పిల్లాడు ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతున్నాడు.
ముచ్చటగా అగుపిస్తున్న దృశ్యాన్ని ఆనందంగా చూస్తున్నాము నేను, రాణి.
నాకు వికాస్ నాలుగేళ్లుగా పరిచయం.
నా దగ్గరే తొలిగా జాబ్‌లో చేరాడు. స్నేహంగా మసలుకుంటాడు. తల్లిదండ్రుల నుండి వారసత్వ ఆస్తులని అందుకోవడంతో ఉద్యోగం చిన్నదే అయినా రిచ్‌గా ఉంటాడు.
దాదాపు వందకు పైగా అతిథులు వచ్చారు.
వాళ్ళు వుండే బిల్డింగ్ పై చక్కని లైటింగ్ అరేంజ్ చేసి కొద్ది భాగం టెంట్ వేసి చక్కని భోజన ఏర్పాట్లు చేశాడు.
ఓ ప్రక్కగా కూర్చున్న వికాస్ వాళ్ళ అమ్మ కాస్త దిగాలుగా కూర్చోవడం నాకు ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది.
పలకరించే ప్రయత్నం చేశాను. నాతో పలకడానికి ఇష్టపడలేదు.
నేను వికాస్ వాళ్ళ బాస్‌ని అని తెలుసు.
గతంలో వెళ్ళినప్పుడు ఆనందంగానే పలకరించింది.
ఇప్పుడేమైందో అర్థం కాలేదు.
“బాబు..”నన్నెవరో పెద్దావిడ పిలుస్తున్నట్లుగా స్వరం వినిపిస్తుంటే అటుగా చూశాను.
వికాస్ వాళ్ళ అమ్మ.
“రాజా! మావాడు నన్ను వృద్ధాశ్రమంలో చేరాలంటూ గట్టిగా అడుగుతున్నాడు. నేనిక్కడ ఉండడం వాళ్ళకి ఇష్టం లేదు. సాటి మహిళనైన నాతో, అత్త పట్ల గౌరవంగా ఉండాల్సిన సులోచన ఎందుకో నా పొడ గిట్టనట్లుగా ప్రవర్తిస్తుంది. భర్తకి నాపై ఉన్నవి లేనివి చెప్పి కొడుకుని నా నుండి దూరం చేసింది. నాకు మాత్రం తోడెవరు వున్నారు.. భర్త దూరమయ్యాడు, ఉన్న ఒక్కగానొక్క కొడుక్కి తొందరపడి ముందే ఆస్తులు రాసేశాము. ఎప్పటి కైనా ఆ ఆస్తులు వాళ్లవే కదా, కన్న బిడ్డ చూడకపోతాడా అనుకున్నాము. ఈ మద్య వీడి పోరెక్కువైంది. వృద్ధాశ్రమంలో ఎలాగైనా చేర్చాలనే గట్టి పట్టుదలతో ఉన్నాడు. నాకేమో మనవడి ఆలనాపాలనా చూసుకోవాలని.. కొడుక్కి దగ్గరగా ఉండి శేష జీవితాన్ని గడపాలని..” ఆపై మాట్లాడలేక చెంగుతో కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంది.
ఆఫీస్‌లో వికాస్ అన్న మాటలు నా హృదయంలో ద్వనిస్తూ.. నా మనస్సును అల్లకల్లోలం చేస్తున్నాయి.
“అమ్మ వృద్ధాశ్రమంలో చేరతానని ఒకటే గొడవ సార్. మేమేమో తనని ఇక్కడే ఉండమని అడుగుతున్నా వినడం లేదు సార్. అక్కడైతే తన ఈడు వాళ్ళు ఉంటారు. చక్కగా బోలెడన్ని కబుర్లు చెప్పుకోవచ్చు. సాయంత్రం కాలక్షేపానికి వాకింగ్, వృద్ధాశ్రమ ఆవరణలో ఉన్న గుడిలో హరికథా కాలక్షేపాలు, భజనలు అంటూ నా మాట వినడం లేదు సార్. పైగా తనకు తెలిసిన వాళ్ళు అక్కడే వున్నారు నన్ను అక్కడే చేర్చమంటూ అడుగుతుంది సార్..”
కొద్ది క్షణాలు మౌనంగా ఉన్నాను..
వికాస్ వాళ్ళ అమ్మకి – ‘అమ్మ గొప్పతనం వికాస్‌కి అర్థమయ్యేలా చెప్పే బాధ్యత, అమ్మని బాగా చూసుకోమని చెప్పే బాధ్యత నాద’ని – నమ్మకాన్ని కల్పించేలా నచ్చజెప్పి బయటకు వస్తుంటే.. సులోచన, వికాస్ మా దగ్గరకు వచ్చారు.
ఖరీదైన గిఫ్ట్ పార్సెల్ ఇచ్చారు.
అమ్మతో నేను మాట్లాడటం గమనించాడేమో వికాస్ కళ్ళలో అపరాధ భావం.
నటిస్తున్న మనుషులు ముసుగులు వేసుకుని ప్రవర్తిస్తున్నా.. కళ్ళు మాత్రం వాస్తవాన్ని దాయలేవు.
***
నా ఎదురుగా కూర్చున్నాడు వికాస్.
“బర్త్ డే సెలబ్రేషన్స్ బాగా చేశావోయ్” అభినందించాను.
“థాంక్యూ సర్..” అన్నాడు కృతజ్ఞతా పూర్వకంగా.
ఆరేళ్ల వయస్సులో అమ్మని కోల్పోయి అన్నీ తానై పెంచిన అక్క పెంపకంలో పెరిగిన నన్ను అమ్మలేని లోటు బతుకంతా వెంటాడుతూనే ఉంది.
ఉన్నప్పుడు మనుషుల విలువ తెలియదు.. దూరమయ్యాక తలుచుకుని ఉపయోగం లేదు.
వికాస్‌కి అమ్మ గొప్పతనం చెప్పాలనిపించింది.
“వికాస్ ఓ మాట అడుగుతాను, నిజం చెప్పాలి”
“అడగండి సార్”
“అమ్మ నిజంగా వృద్ధాశ్రమానికి వెళ్ళలనుకుంటుందా. లేదా నువ్వే ఒత్తిడి చేస్తున్నావా?” సూటిగా అతడి కళ్ళలోకి చూస్తూ అడిగాను.
మౌనం అతడి సమాధానం అయింది.
అతడి మనస్సు గ్రహించినట్లుగా చెప్పాను.
“నీకు జన్మనివ్వడానికి తనెన్ని తిప్పలు పడి ఉంటుందో. అలాగే నువ్వు పెరిగి పెద్దవుతూ చేస్తున్న ఎంత అల్లరిని భరించి వుంటుందో. నీకు ఆరోగ్యం బాగోలేనప్పుడు నీ ఆరోగ్యం బాగుపడాలని ఎంతగా శ్రమించి ఉంటుందో.
ఒక్కసారి ఆలోచించు. అమ్మ గొప్పతనం తెలుసుకో. అదంతా అలా ఉంచు..
మీ నాన్న గారు ఉన్నప్పుడు ఆస్తంతా నీ పేరునే పెట్టారు, మీ నాన్న అలాంటి నిర్ణయం తీసుకున్నారంటే మీ అమ్మ చెప్పిన మాటల ప్రేరణ తోటే ఆ నిర్ణయం తీసుకుని ఉంటారు.
ఇంకో మాట చెప్పనా, నువ్వు తల్లిని జాగ్రత్తగా చూసుకుంటేనే కదా నీ కొడుకు నిన్ను బాగా చూసుకునేది.
నేను ఇంతలా చెబుతున్నానని ఏమీ అనుకోవద్దు.
అమ్మ విలువ నీకు తెలియకపోవచ్చు.. అమ్మ ప్రేమకి ప్రత్యక్షంగా అందుకోలేని.. ఆరవ యేటనే అమ్మని కోల్పోయిన నాకు తెలుసు.
నిజానికి నువ్వు అదృష్టవంతుడవి. అమ్మ అనే దేవత సన్నిధిలో జీవిస్తున్న శుభ జాతకుడవి. నేను చెబుతున్న మాటలు గ్రహించు” అంటూ, కనులలో నిలిచిన సన్నని కన్నీటి పొర తుడుచుంటూ చెప్పాను.
ఆ ఏంటిలే అమ్మ ఎక్కడ ఉంటే ఏముంది.. అమ్మ నలుగురితో కలిసుండే స్నేహశీలి ఎక్కడైనా బాగానే ఉంటుంది కదా.. మరలాంటప్పుడు వృద్దాశ్రమంలో సైతం తనకి ఇష్టమైనట్లుగా స్వేచ్చగా జీవిస్తుందనుకున్నాడు వికాస్.
కానీ తనే లోకంగా బ్రతికే అమ్మ మనసు గాయపడిందా!?
సంశయంలో ఇంతకాలం ఉన్నాడు.. ఓ స్థిర నిర్ణయానికి వచ్చినట్లు లేచాడు.
‘తన తల్లి తన అభ్యున్నతికి అసంఖ్యాక త్యాగాలు చేసిన సంఘటనలు నయనాల ముందు కదులుతున్నట్లు అనిపించిందేమో’, అమ్మ గొప్పతనం గుర్తుచేసిన నా వైపు కృతజ్ఞతగా చూస్తూ తన సీట్ వైపు కదులుతున్నాడు.
వికాస్ వాళ్లమ్మ చల్లని చూపులు నాపై వెన్నెల్లా కురుస్తున్నట్లుగా అనిపించి మనసంతా ఆనందం వరించింది.
