[box type=’note’ fontsize=’16’] ‘మంచిపాట – మనసైన పాట’ శీర్షికతో సంచిక పాఠకులకు అద్భుతమైన సినీ పాటల నేపథ్యాన్ని, విశ్లేషణని అందిస్తున్నారు డా. కంపెల్ల రవిచంద్రన్. ఇది మొదటి భాగం. [/box]
భాగవతంలోని పద్యాల్ని ఎన్నో సినిమాల్లో వాడుకున్నారు. అందులో రుక్మిణి పద్యాల్ని “విష్ణుమాయ” చిత్రంలో ఏ.పి. కోమల, ఒకదాన్ని పి. భానుమతి “అగ్గిరాముడు”లో, “చింతామణి”లో అదే ‘నల్లనివాడు’ పద్యాన్ని వాసంతి ముఖతా “సవతి కొడుకు” చిత్రంలో అత్యంత మధురంగా వినిపించారు సంగీత దర్శకులు. అప్పట్లో అంతకుమించినట్లు ఎవరూ పాడలేరు అనుకున్నారు ప్రేక్షకులు. కానీ ఆ అంచనా “శ్రీక్రిష్ణపాండవీయం” (1966) చిత్రంతో తారుమారైంది.
పద్యాలకు రాగాలు, స్వరాలు అమర్చడంలో టి.వి.రాజు చూపిన నైపుణ్యం అద్భుతం. భావానికి తగిన న్యాయం చేసే రాగాల్ని ఎన్నుకొని ఆ భావ ప్రకటనలకు అనువైన స్వరావళులను ఏర్పరచడమే జరిగింది కాని, ఎక్కడా సంగీతం కోసామని సంగతులు జొప్పించడం జరగలేదీ ఘట్టంలో!
ఇవి పాడిన పి.బి. శ్రీనివాస్, ఘంటసాల, పి. సుశీల కూడా తమనూ, ప్రతీ కళాకారునికీ ఉండే స్వోత్కర్షనూ పూర్తిగా మరచి, ఆ పాత్రలలో లీనమై పాడారు. వీరి గానానికి అతి సహజమైన నటన చూపించి, వాటి రాణింపుకు దోహదం చేసిన ఎన్.టి.రామారావు, కాంతారావు, కె.ఆర్. విజయ, వంగర ల నటనాపటిమ విస్మరింపరానిది!
1965లో రాష్ట్ర ప్రభుత్వ నంది పురస్కారాలలో ద్వితీయ ఉత్తమ చిత్రంగా బహుమతి గెలుచుకున్న చిత్రమిది. కె.ఆర్. విజయకు తెలుగులో తొలి చిత్రమిది. ఎన్.టి.రామారావు శ్రీకృష్ణునిగా, దుర్యోధనుడిగా ద్విపాత్రాభినయనం చేసిన ఈ మహత్తర పౌరాణికానికి ఆయనే దర్శకుడు కూడా!