[శ్రీ విడదల సాంబశివరావు రచించిన ‘మేలుకొలుపుకు శ్రీకారం’ అనే కవితని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]
[dropcap]ఈ[/dropcap] నడిరేయి
నిశ్శబ్ద నీరవంలో
ప్రకృతి ప్రశాంతతను
సంతరించుకున్నా..
నా గుండె లోతులన్నీ
ఎండి బీటలు వారిన
బీడు భూమిలా మారి
నన్ను వేదనకు గురి చేస్తున్నాయి!
సమాజ హితం కోసం..
సామాన్యుడి సంక్షేమం కోసం..
క్షణమైనా విరామ మెరుగక
కలాన్ని హలంలా మార్చి
సాహితీ సేద్యం చేస్తుంటే..
నా గోడు ఎవరికీ పట్టదేం!?
అభ్యదయ ఉద్యమ నినాదం ముసుగులో
ఉన్నత విద్యావంతులు కూడా
రాజకీయం ఉచ్చులో చిక్కుకొని
సమైక్యతా భావనకు తిలోదకాలిచ్చి
మనిషితనానికి చరమగీతం పాడుతున్నారు!
కుల సంఘాలు పుట్టగొడుగుల్లా పుట్టుకొచ్చి
చట్ట సభల్లో చోటు కోసం
రాజకీయ వేదికలపై
బేరాలు మొదలెట్టాయి!
కలానికి కులానికి నడుమ
చిచ్చు రగిల్చి..
ఆ కుంపట్ల ముందు చలి కాచుకుంటూ
వినోదం చూస్తున్నారు రాజకీయ మేధావులు!
అందుకే..
నా కలం పాళీకి పదును పెట్టి
యువత మెదడు పొరలలో
విప్లవాగ్నిని రగిల్చే
మేలుకొలుపు గీతాలకు
శ్రీకారం లిఖిస్తాను!
