[box type=’note’ fontsize=’16’] విశ్వకవి రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ రచించిన ‘Fireflies’ కవితా సంపుటిని అనువదించి సంచిక పాఠకులకు అందిస్తున్నారు శ్రీ ముకుంద రామారావు. [/box]
[dropcap]31[/dropcap]
తెలుపు గులాబీరంగు గన్నేరులు కలిసి
వివిధ రీతుల్లో ఉల్లాస పరుస్తాయి
32
శాంతి చురుకుగా
దాని ధూళిని తుడిచేసుకుంటుంటే
అది తుఫాను
33
వంగని కొండ కాళ్ల దిగువన
కన్నీళ్లు నింపుకున్న ప్రేమ నివేదన
సరస్సు
34
అర్థహీనమైన మేఘాలు
ఆటవస్తువుల అశాశ్వత వెలుగునీడల మధ్య
పవిత్ర శిశువు నవ్వుకుంటాడు
35
కమలంతో గాలి గుసగుసలాడుతుంది
ఏమిటి నీ రహస్యమని
నేనే అది అంటుంది కమలం
అపహరించు దాన్ని, అప్పుడు “నేను” అంతర్ధానమైపోతుంది
36
తుఫాను స్వేచ్ఛ, కాండం బానిసత్వం చేతులు కలుపుతాయి
కొమ్మల్ని ఊపి నాట్యం చేయించడానికి
37
మల్లెకు
సూర్యునితో అస్పష్టమైన ప్రేమ
దాని పూలు
38
స్వేచ్ఛని చంపడానికి స్వేచ్ఛ కోరతాడు క్రూరుడు
అయినా దానిని తనదగ్గరే ఉంచుకుందుకు
39
దేవతలు వారి స్వర్గంతో విసిగిపోయి,
మనిషిని చూసి అసూయపడతారు
40
ఆవిరి కొండలు మేఘాలు
రాతి మేఘాలు కొండలు
కాలం కలలో అదో విచిత్ర ఊహ
41
తన గుడి ప్రేమతో కడతారని దేవుడు చూస్తే
మనుషులు రాళ్లు తెస్తారు
42
దూరాన ఉన్న సముద్రాన్ని
కొండ తన జలపాతంతో స్పర్శిస్తున్నట్టు
నా పాటలో నేను దేవుడ్ని స్పర్శిస్తాను
43
మేఘాల శత్రుత్వంలో
తన రంగుల నిధిని
కాంతి తెలుసుకుంటుంది
44
నా హృదయం ఈరోజు నిన్నటి కన్నీటి రాత్రికి నవ్వుతోంది
వర్షం వెలిసాక తడిసిన చెట్టు ఎండలో మెరుస్తున్నట్టు
45
నా జీవితాన్ని ఫలవంతం చేసిన చెట్లకు ధన్యవాదాలు చెప్పాను
కానీ ఎప్పుడూ పచ్చగా ఉండే పచ్చికని మరచిపోయాను
(మళ్ళీ వచ్చే వారం)
