సంస్కారం

[వల్లూరి విజయకుమార్ గారు రాసిన ‘సంస్కారం’ అనే చిన్న కథని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]

[dropcap]ఆ[/dropcap]ఫీసుకి కొత్త బాసు వచ్చాడు, బదిలీ మీద.

రావడానికి ముందే మహా పొగరుబోతు, దూర్వాసుడు, లెక్కచెయ్యడు అని, స్టాఫ్ అతని జాతకం చదివేసింది.

వస్తూనే గమనించాడు, అందరూ లేచి విష్ చేయడం..

తల తృప్తిగా ఆడించే లోపల, ఆఖరి సీటు అమ్మాయి మీద పడ్డాయి కళ్ళు..

తను లేవలేదు, సరికదా పెదవిమీద స్వాగతిస్తున్నట్టు ఒక చిరునవ్వు.. అంతే.

‘బాసు’ కాబిన్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు.. తన ఆఫీసులో ఆడ స్టాఫ్ ఆమె ఒక్కతే అని అటెండెన్స్ రిజిస్టర్ చెప్పింది. పేరు వసుంధర.

ఇంటర్‍కమ్‌లో పిలిచాడు రమ్మని.

#🌹#

వసుంధర వచ్చినట్టు తెలుసు.. కానీ చూడనట్టు ఫైల్స్ చూస్తున్నాడు బాస్.

చిన్న దగ్గు.. “నమస్తే సార్”..

అది వసుంధర గొంతు.

తలెత్తిన కొత్త ‘బాస్’ తల వంచుకున్నాడు ఆమెను చూడగానే..

పొగరుతో కాదు.. పశ్చాతాపంతో!

వసుంధరని, మళ్ళీ ఆమె సీటు వరకు దిగపెట్టి వచ్చాడు కొత్త బాస్, వీల్ చెయిర్‍ని తనే తోసుకెళ్లి గౌరవంగా.