[dropcap]కు[/dropcap]లం కంపును
కడుపునిండా నింపేసుకున్న ఆ కలం
మతం కుళ్ళుకు మానవత్వపు ముసుగేసి మూతకింద మూసేసిన ఆ కలం
విద్వేషపు విషాన్ని పాళీ పెదవుల గుండా
పలుకులను పదాలుగా పేర్చి
మాటల మాధ్యమంలోకి మార్చి
వాక్యాలుగా వ్యాసాలుగా కథలుగా కథనాలుగా
అందంగా అచ్చువేస్తూనే ఉంటుంది
అంతర్జాల పుస్తకం పుటలపై
అందరూ అనుసరించే తన ముఖపుస్తకం గోడపై
ఓ జీవితం కీర్తి గడించినపుడో
మరేదైనా జీవితం కీర్తిశేషమైనపుడో
వెలుగుతున్న ఆ బతుకుదివ్వెలపై
వెళ్ళిపోయిన ఆ యశోవంతులకై
ప్రకాశంగా మెరుస్తోన్న దీపపు సెమ్మెలపై
అంతులేని చీకటిని కుమ్మరించేందుకు
ఆయా జీవితాల గతాన్ని
క్షణంక్షణంగా క్షుణ్ణంగా శోధిస్తూంటుంది
నడకలో తడబడినదేమైనా ఉందేమోనని…
ఆ బతుకులు చెప్పుకున్న స్వగతాన్ని
పదంపదంగా పరిశీలించి రంధ్రాన్వేషణ చేస్తుంటుంది
మాటల్లో పొరబడిందేమైనా ఉంటుందేమోనని…
ఆ కీర్తి తనకు లేదన్న కసి కుట్రల దివిటీని
ఆ గుర్తింపు తనకు రాలేదన్న
అసూయ ఉక్రోషాల లాంతరును
చేతపట్టుకునీ మరీ వెతుకుతుంటుంది
చీకటిని నిండుగా నింపేసుకున్న మనసుతో
గోరంత విషయాన్ని కొండంత విషంగా మార్చి
పాలలాంటి పాఠకుల మెదళ్ళపై చిలుకరించి
తెల్లని ఆ గతించిన, కీర్తి గడించిన జీవితాలపై
అసహ్యపు అబద్దపు నలుపు రంగు పులిమే ప్రయత్నం
నిన్నా నేడూనే కాదు, నిరంతరం చేస్తూనే ఉంటుంది
ఎందుకో ఆ కడుపుమంట
ఏం ఆశించో సూర్యునిపై ఊసే ఆ ప్రయత్నం
