శ్రీపదార్చన-పద్యకావ్యం

 [box type=’note’ fontsize=’16’] హరి దర్శనం కోసం తపించే మనసుతో, పరమేశ్వర దర్శన భాగ్యం కోసం ఆరాటపడే హృదయంతో హరి వేంకట లక్ష్మీ ప్రసాద్‌బాబు సృజించిన పద్యమాలిక శ్రీపదార్చన పద్యకావ్యం.[/box]

ఉత్పలమాల

శ్రీరమణీమనోహరుడు, చిన్మయరూపుడు, వేదవేద్యుడున్,

భూరమణీ వ్యధాహరుడు, భూరిశుభమ్ముల గూర్చువాడు, బృం

దారకవందితుండు, ఘనతాపసవర్గము నేలువాడు, నీ

రేరుహగర్భౌడౌ హరికి లెంకగ నయ్యెది నిండుభక్తితో. 1

 

మత్తకోకిల

నందదాతకు, శైలధారికి, నందుపట్టికి, చక్రికిన్,

నందగోకుల మేలు స్వామికి, నల్లనయ్యకు, శౌరికిన్,

నందినీ తటనృత్యకేళికి, నాదలోలుకు, శార్జికిన్,

వందనమ్మిడి కావ్యకన్యక వాసి నేలగ గోరెదన్.                         2

చంపకమాల

అనయము వేణునాదమున హాయినొసంగెడు నల్లనయ్యపై

వినయము మీర కల్పముల బ్రీతిగ నుంచుచు దివ్యభామినుల్

వినతులొనర్చ, గోపజనవేలము గూడుచు నాడిపాడెడా

ఘనుడగు శ్యామసుందరుని గాఢముగా హృదినిల్పి గొల్చెదన్.              3

ఉత్పలమాల

నీ కడగంటి చూపులతి నేర్పున లీలల జేయుచున్ సదా

నీ కడ కెల్లజీవులను నేరిమి జేరిచి ముక్తిగూర్చుగా!

నీ కమనీయరూపమును నిర్మలచిత్తము నందు నిల్పెదన్

నీ కరుణావలోకనము నెమ్మి నొసంగుము నాకు మాధవా!                4

ఉత్పలమాల

గోపవధూకుచాగ్ర ఘనకుంకుమలాంఛన మొప్పు మేనితో,

గో పదధూళిధూసరితకుంతలభాసితమైన మోముతో,

గోపుల నుగ్గుజేయగల గోహరి వెల్గిడి గోపగోప్తయై

గోపరిపాలనా పటిమ గొప్పగ జాటిన కృష్ణు గొల్చెదన్.                   5

ఉత్పలమాల

క్ష్మాతలి తల్లిదండ్రులును సద్గురు వెన్నగ కృష్ణుడౌటచే,

చేతము కృష్ణమందిరము, చేతలు భక్తుల సేవనమ్మునై,

వ్రాతలు వేణుమాధవుని ప్రాగ్ర్యము బిట్టుగా జాటుకోసమై

భాతిని గాంచగావలెను, భవ్య పథంబును జూపగావలెన్.                 6

ఆ.వె.

నల్లకలువపూలు నడచివచ్చినరీతి

మేనిఛాయతోడ మెరయువాడ

తమ్మియింటిగరిత నెమ్మ నమ్మున నిల్పు

సారసాక్ష! కృష్ణ! సన్నుతింతు.                                  7

ఉత్పలమాల

ఆగమపంజరస్థిత, మనారతలోకహితైకకాంక్షితో

ద్యోగపరిశ్రమంబు, విబుధోన్నతవర్గసుసేవితంబు, శ్రీ

సాగరకన్యకాహృదయసారసభృంగము, గోపభామినీ

సాగతదివ్యమూర్తి గని సంస్తుతి జేసెద, శ్యామసుందరా!                 8

కందము

అందర నడపెడి దేవుని

కెందామర బోలినట్టి కేలుం గొనుచున్

నందుడు నడకలు నేర్పగ

ముందెట్టి తపంబు జేసి, మురళీకృష్ణా!                            9

ఉత్పలమాల

శారదరాత్రియందు ఘనసారఘటంబున పూర్ణరూపుడౌ

నీరజవైరి గాంచి, నవనీతమటంచు భ్రమించి, జేకొన

న్నారము నందు జేయిడగ, నవ్విన తల్లినిగాంచి, వెన్నకై

కోరుచు జాను కేలు, నను గూరిమి గానుత నెల్లవేళలన్.              10

ఉత్పలమాల

ఎత్తగు నొక్కపీటపయి నింకొక పీటను జేర్చి, మీదుగా

పొత్తుగ నొక్కని నిలిపి, పుత్తము మీదుగ నుట్టి నందు, ని

న్నత్తరి యింటివారు గని, ‘హర్తవు! చిక్కితి’ వంచు బల్కగా,

మొత్తము కన్నులం దుమిసి, ముంగిలి దాటిన లీలలెంచెదన్.           11

మత్తేభము

పెరుగున్ జిల్కెడు నొక్కగోపిక నినుం ప్రేమంబుతో గాంచుచున్,

పెరుగే లేని ఘటంబులో దరచగా పెంగవ్వముం నిల్పుచో,

కరుణాదృక్కుల నట్టి భామ గనుచున్ కామంబు పోద్రోచు, నీ

చరణేందీవర సాన్నిహిత్యమున సాలోక్యంబు గోరెదన్.                 12

చంపకమాల

ఉరమున సింధురాజసుతే నుంచుచు నొద్దక గారవించుచున్,

ధరణిని ప్రేమ నేలునెడ, తామరకజ్జల మొక్కమాటుగా

విరిసిన రీతిగా గనుచు విస్మయనుందేడు జీవకోటులన్

పరవశవార్ధి ముంచు, ప్రణవాత్మకు గొల్చెద నిష్టసిద్ధికై.               13

ఉత్పలమాల

చక్కనినారిలో మిగుల చక్కనివాడవు నీవటంచు, నీ

ప్రక్కన జేరు భామినుల పాశము లన్నియు ద్రెంచివైచుచో

నక్కట! నీదు తత్త్వము మహాద్బుత మంచు నెరుంగనేరకే

పెక్కురు వెక్కిరించిరట, పేరున వారి దిరస్కరించెదన్.                14

ఉత్పలమాల

అన్నువ మీర నిన్ను గని, యంజలి సేయుచు గారవించు, నా

కన్నులనీరు నీదు పదకంజయుగంబున జాలువార, నీ

వెన్నడు వత్తు వింక? పరమేశ్వర! దివ్యసరిత్పితా! హరీ!

మన్నును మిన్ను నేలుదొర! మాధవ! దర్శన భాగ్య మీయరా!        15

ఉత్పలమాల

పావన శంఖుచక్ర కరవాల గదాంబుజ భూషణాళితో,

సేవకు సిద్ధమై నిలచు శ్రీవినతాసుత వాహనమ్ముపై,

తావక దివ్యరూప మతితన్మయ మొందుచు గాంచు రాధతో,

భావమునందు నిల్చి, కడుభద్రత నాకిడు నందనందనా!              16

మానిని

నారద గానము నట్టువమందున నామము భాసిల నాదముగా,

శారద పల్కులు శాస్త్రచయమ్ముగ సన్నుతి నీకయి సల్ఫసదా,

సారమెరింగిన సత్కవి సంస్తుత సన్నతు లందెడు చక్రధరా!

భారము గైకొని భక్తజనాళికి భద్రత నీగది, భావవశా!                17

శార్దూలము

వంశీనాదమరంద బిందులహరీ ప్రహ్లాద చేతస్కులై,

అంశీతుల్యముఖావలోక జనితాహ్లాదౌత్సుకత్వమ్ముచే,

త్రింశత్కోటి నిలింపబృంద మిల సంప్రీతి న్నినున్ గొల్వగా

నంశం బందిరి, గోపవర్గ మగుచున్ హర్షాతిరేకమ్ముతో.               18

చంపకమాల

ధరణిని యెల్లజీవులను ధన్యుల జేసెడి దివ్యమూర్తి నె

క్కరణిని గాంతుమో యనుచు గాసిలుచుండగ యోగిపుంగవుల్,

అరమరలేని ప్రేమ నిను నర్మిలి గూడిరి యాలకాపరుల్,

అరయగ భక్తిరీతుల సమంచితమైనది ప్రేమయందు

నీ నరులకు జాటి నాడవయ, నైగమగోచర! నందనందనా!          19

శార్దూలము

త్రైలోక్యస్థిత జీవకోట్యఘములన్ దక్కించు నేత్రంబుతో,

సాలోక్యంబిడ భక్తషండభవమున్ శాసించు హస్తంబుతో,

కాళీయాహిమదాపకర్తమహిమన్ గైకొన్న పాదంబుతో,

నాలో నిల్చిన బాలకృష్ణ! కృపతో నన్నేలు, భక్తప్రియా!              20

శార్దూలము

గోలోకం బది బృందావాటి, దివిజుల్ గోపార్బకశ్రేణిగా,

నాలో కింపగ సన్మునీంద్రు లిలపై నాగోపికావర్గమై,

భూలోకంబున రాధగా మెయిగొనెన్ మున్నీటిరాకన్య, నీ

లీలాకేళి శుభోత్కరంబయి, హరీ! సుశ్రేయమందించుతన్.             21

శార్దూలము

సంసారమ్మది మోహహేతువు, కడున్ సంతాపమగ్నంబునై,

హింసామార్గవిబోధకత్వ పటిమన్ హీనాత్ములం జేయుచున్

సంస్పష్టత్వము వృద్దిగూర్చు కతనన్, సన్మార్గయోనంటుకై

కంసారీ! భవదీయ నామజపమే కైవల్యసంధానమౌ!                 22

మత్తేభము

రమణీయోనన చంద్రచంద్రికల విభ్రాజిల్లు నెమ్మోవిపై

మమకారామృతవృష్టిగూర్చు విలాసన్మాధుర్య గానంబుతో

ప్రమదా మానసపీఠి నిల్చి కరుణన్ బ్రారబ్దముల్ దీర్చు, నా

కమనీయాద్బుత శైశవాకృతిక నే గైమోడ్పు అందించెదన్.             23

ఆ.వె.

ఆవుపాల దీయ నరిగిన యమ్మకు

బాలకృష్ణ! నీవు లీలజూప,

వేగజేర నచటి లేగదూడయు గూడ

ప్రియము తోడ నీకు పేయ మొసగె.                          24

కందము

నందావాసము సరసము

నందాత్మజ పాదయుగము నాళీకమ్ముల్

అందెలు కలహంసమ్ములు

అందెలగజ్జల రవళులు హంసధ్వనులౌ!                        25

ఉత్పలమాల

దప్పికతోడ గోగణము దవ్వుల నీలకళింద తోయమున్

చప్పున గ్రోలనెంచి, తరు ఛాయల నిల్చిన నిన్ను గాంచి, న

యప్పని భ్రాంతి జెంది, ముదమెందుచు దాపున కేగుదేరగా,

చిప్పిలు ప్రేమ తోడ గని, చేరగ దీసిన స్వామి! మొక్కెదన్.         26

ఉత్పలమాల

కొందరు వేదశాస్త్రముల గోరి పఠింతురు మోక్ష లబ్దికై,

కొందరు సద్గురూత్తముల గోరి భజింతురు జ్ఞానసిద్ధికై,

అందగలేని ముక్తిపద మందెడి కోరిక సందడింప, నే

నందుని గొల్చెదన్, యతని నందను డచ్చట జేరియుండుటన్.        27

ఉత్పలమాల

అందెలగజ్జెలున్ మొరయ, నందము జిందెడి మేఖలాధ్వనుల్

సందడిజేయ, వ్యాఘ్రనఖసద్రుచు లొప్పె డురస్థలంబుతో

కందళితాబ్జ నేత్రముల కంజభవాండము వీడి వేడ్కమై

నందజనాంతవాటి నిల నవనాక మొనర్చిన నిన్ను గొల్చెదన్.        28

ఉత్పలమాల

తామరసాక్షుడైన హరి, తల్లికి లీలల జూపనెంచుచున్,

ప్రేమనిబంధబంధనముల వీడక నిల్చుచు వేడ్కజేయగా

నేమి తపంబొనర్చినదొ, యే భవనమందున నందపత్ని? స

త్కామితదాయకుం సుతుని కౌగిట జేరిచి ముద్దులాడగా.           29

శార్దూలము

శ్రీరాజాన్వయ కీర్తిచంద్రికల వైశిష్ట్యంబు దీవింపగా,

ధీరుండౌ వసుదేవనందనుడువై, దేదీప్యరూపమ్ముతో

కారాగారమునందు బుట్టి, ప్రజకున్ కష్టంబు లీడేర్చి, సు

శ్రీ రంజిల్లగ జేయు కృష్ణ! నిను నే చిత్రింతు చిత్తమ్మునన్.         30

చంపకమాల

అటమట బెట్టు కష్టముల కార్తత జెందుచు నిన్ను వేడగా

నటుకుల మూటగట్టుకొని యాదృతిజేరు సుదాము పుణ్యమే

యటుకులటంచు నెంచుచు, సమంచితవైభవ మిచ్చి బ్రోచుచో,

పటుతర మైత్రి కెంతయును పట్టము గట్టిన కృష్ణ! సాంజలుల్.       31

చంపకమాల

ఎరుగక జేసి పాపముల నీభవమందున బుద్ధజీవులున్,

ఎరుక వహించి నేరము లవెన్నియొ జేసెడి మోహబుద్ధులున్,

ఎరిగి యెరుంగలేక నిను నెంచిన తోడనె వారిదోషముల్

తరిగొని దీర్చి వేసెదవు, దైత్యనిసూధన! నందనందనా!           32

శార్దూలము

విన్నాణం బిసునుంతలేక, మదిలో విత్తేష రెట్టించగా,

నిన్నుం గానక, నీదు దిన్యకథలన్ నిత్యంబు వల్లించి ని

న్నెన్నం జాలక కాలమెల్ల గడిపె న్నా కాయ మిన్నాళ్ళుగా;

కన్నయ్యా! యిక నేను నిన్ను గొలుతున్ కైవల్య మందించుమా!     33

మత్తేభము

ఘనధాధర కాంతికందళిత కాయజ్యోత్స్నలం గాంచుచో,

వనవీరంధర కోటి నొక్కపరి వర్షాభ్రాగమభ్రాంతమై,

గునిసాడంగ దొడంగు దృశ్యమది గోవర్గంబు వీక్షించుచున్,

చినుకుల్ వచ్చుట తధ్యమంచు దలచెన్ చిత్రంబుగా, కేశవా!        34

శార్దూలము

ఆ కారుణ్యకటాక్షవీక్షణములున్, ఆ భవ్యశోభాననం,

బా కౌశేయ విలాస దివ్యతనువున్, ఆ దివ్యలాస్యంబునున్,

ఆ కేకావలపింఛమున్, మనమునన్ హర్షంబు గల్పించగా

నింకన్ జాగును జేయకో, హరి! దయ న్నిష్టార్ధముల్ గూర్చుమా!    35

శార్దూలము

శ్రీలక్ష్మీకరపద్మసంగతములై శ్రీదంబులై వెల్గుచున్,

నాళీకాసన శంకరేంద్ర విభవ న్నాకౌక సేవ్యంబులై,

లోలోనమ్మిన భక్తకోటి భవముల్ లుప్తంబు గావించుచున్,

కేళీనృత్యసులగ్న కృష్ణపదముల్ కీర్తించెదన్ భక్తితో.               36

మత్తకోకిల

వల్లవాంగన లెల్ల నిన్గని వాంఛితార్థము లందగా

నుల్లమందున నిశ్చయించుచు, నూర్జితంబగు బుద్ధితో,

నిల్లువాకిలి బంధనమ్ముల నెల్ల వీడిన వేళలన్,

చల్లగా గని వారినేలిన శ్యామసుందర సన్నుతుల్.              37

శార్దూలము

సంసారార్ణవమందు గ్రుంకులిడుచున్, సత్యంబులోనెంచకన్,

శంసద్ధివ్యపదారవిందయుగళీ సంస్పర్శనాసక్తులై

సంసేవింపక, మోహబద్ధులగుచున్, సాధింతురే సద్గతిన్?

సంసిద్ధి న్నిడి నన్ను గావుము, నమస్కారమ్ములో మాధవా!      38

ఉత్పలమాల

ఉల్లమునందు నిల్పి కవితోక్తుల నిన్గొనియాడనెంచి, నే

తెల్లకాగితంబు గొని తీయనిపద్యము లల్ల నెంచగా,

నెల్లెడ నిండియున్న హరి నెటుల వర్ణనజేతు వంచు, నా

నల్లని యక్షరాకృతులు నను వింతగ నన్నుజూచుచున్.          39

శార్దూలము

ఓంకారంబున కాత్మయై నిలచుచున్ ప్రోద్యత్ప్రభన్ గ్రాలుచున్,

హ్రీంకారంబున కాలవాలమగుచు న్నీహంబు లీడేర్చుచున్,

ఐంకార ప్రతిబింబమై వెలుగుచు న్నజ్ఞానమున్ బాపుచున్,

శ్రీంకారాకృతి బ్రోవు నన్ను దయతో, శ్రీరుక్మిణీవల్లభా!           40

ఉత్పలమాల

శ్రీశ! భవత్పాదాబ్జముల సేవయె ‘ధర్మము’ నాదు మేనికిన్

నీ శుభనామచింతనమె నిర్ణయి ‘తార్థము’ నాదు మాటకున్,

కేశవ! నీదు భక్తగుణ కీర్తనె ‘కావ్యము’ నా తలంపుకున్,

ఆశయమైన ‘మోక్షము’న కందవు నీవు, నతుల్ రమాధవా!     41

ఉత్పలమాల

తావక నామకీర్తనమె ధన్యతమంబగు మంత్రరాజమై

త్రీవనొసంగి జేర్చుగద తోషణ మిచ్చెడు ముక్తిధామమున్

కావున ‘కృష్ణ కృష్ణ’ యను కామితదాయక అక్షరాక్షరిన్

భావము నందు సంతసము భావనజేసెద నందనందనా.          42

ఉత్పలమాల

పన్నుగ నీదు పాణిగొను భాగ్యమునందిన వంశీకమ్ము, తా

నెన్నగ నెన్ని జన్మముల నేమి తపంబొనరించి మించెనో!

వన్నెలు జిల్కుచున్ సతము బాయక నిల్చెను నీదు మోవిపై

విన్నప మేనొనర్తు హరి! ప్రేమగ నా కరమూని బ్రోవరా!          43

శార్దూలము

ఓ వంశీధర! వాసుదేవ! వరదా! ఓ దేవకీనందనా!

నీవే సత్యము నిత్యమంచు మదిలో నిర్ధారణం బయ్యెడిన్,

భావంబందున నిన్ను నున్ను నిల్పి గొలుతున్ భద్రంబు జేకూర్చగా

రావే, కుంజరరాజరక్షక! ననున్ రక్షింప వేవేగమే!               44

ఉత్పలమాల

తావక పాదపద్మముల దాస్యము జేయగ నెంచు నన్ను, వే

కావగ వచ్చి నిల్చు నిను గాంచెడి భాగ్యము నందజేయు నీ

పావన నామమంత్రమును బాయకి బల్కెడి శక్తినిచ్చి సం

భావన జేయుమో వరద! వాసవసన్నుత! వాంఛితార్థదా!          45

చంపకమాల

అనుదిన వేదపాఠి యను సంచితకీర్తిని బొందినట్టి ధీ

ఘనునకు లోకమందు తగు గౌరవ మబ్బిన యబ్బనచ్చు, నో

వనజదళాక్ష! నీ పతితపావన నామము నుచ్చరించకే

యొనరునె జన్మధన్యత, మహోత్తమభాగ్యము నందగల్గునే?        46

చంపకమాల

మునుకొని యింద్రియములను మొత్తెడు నద్బుతశక్తి నందగా,

మనమను దివ్యహంసమును మాకొను శత్రుల జీల్చివేయగా,

ననయము కృష్ణనామసుధ లానిన జాలును, భక్తిపంపునన్

మననము జేయు మెప్పుడు మాధవనామము నంతరంగమా!      47

శార్దూలము

వ్యామోహమ్ముల దీర్చెడౌషధము, సద్వాసంగ సంపాదితం

బై, మాయ ల్టునుమాడు సాయకమునై, వైక్లబ్యనిస్త్రాణమై,

క్షేమప్రాప్తి నొసంగి శీఘ్రముగ సుశ్రేయెమ్ము చేకూర్చు నీ

నామం బెప్పుడు బల్కనెంతు మదిలో వంశీధరా! శ్రీధరా!         48