శ్వేత లోకంలో

[box type=’note’ fontsize=’16’] “శ్వేత లోకంలో” తిరుగాడి, అక్కడి ప్రకృతినీ, మనుషులని అబ్బురంగా చూస్తూ, స్వేచ్ఛాలోకపు పోకడలని అందిస్తున్నారు దాసరాజు రామారావు ఈ కవితలో. [/box]

[dropcap]ఇం[/dropcap]టిముందు తుషార బిందువుల
సుందరి చిందులేస్తూ-
ఎదురుగ్గా పార్కు,
నన్నో అల్లరుల చిన్నారిని చేసి,
ఆడిస్తానని,ఆహ్వానిస్తూ-
కార్లో వెళుతూ,
ఇటునుంచటూ,అటునుంచిటూ
చెయ్యెత్తి, ఇంద్రధనుస్సు లాంటి దేదో
అలుకుతున్నట్లూపుతుంటే
ఆకాశం ఉప్పొంగి,
నా యెద మీద ఏటవాలుగా
దిగి, వాలిపోతూ-

నదీపాయల్లాంటి రహదారుల మీద
కవిత్వ విహంగ వీరంగమై
విచలమై పోతూ-
పొద్దెదో రాత్రేదో
తెలియని అయోమయ అమాయకత్వంలో
ముసురు పట్టిన మౌన దినాలతో
ముసుగులో వెచ్చని ముచ్చట్ల
అలజడిలో తేలిపోతూ-

ఎదురుపడే ముఖాలన్నీ
ఫాస్ట్ ట్రాక్ భాషకు
చిరునవ్వు సోయగ మద్దుతూ-
వాహనాల మంద్రస్థాయి రాగమేదో
మైదానాల కాలనీల సంచరిస్తూ,
సంభ్రమాశ్చర్య తటిల్లతల్నిమేల్కొల్పుతూ-
వెదజల్లిన కలల విత్తనాలు
రాజ ప్రాసాదాల్లా మొలకెత్తినట్లు-

ప్రెసిడెంట్ డే,
చిల్డ్రన్స్ బుక్ ఫెయిర్ డే
డే లన్నీ ఏవో సాంస్కృతిక
వారధుల్ని నిర్మిస్తూ,
సర్‌ప్రైజ్‌ల గిఫ్ట్‌లు మోసుకొస్తూ-
చీజ్ పూసిన బ్రెడ్డుతో,
గడ్డ పెరుగుతో
నన్నో రుచివంతుణ్ణి చేస్తూ-

ఫ్రీడమ్ ఆఫ్ ది స్ట్రగుల్…
లిబర్టీ స్టాచ్యూకి నమస్కరిస్తూ-
మహాత్మాగాంధి గుర్తొస్తున్నాడు!