[box type=’note’ fontsize=’16’] “కొన్ని సార్లు పనితనం కంటే ప్రయోజనం ఎక్కువ ప్రాధాన్యత కలిగిన చిత్రాలు మన ముందుకొస్తాయి. అలాంటిదే ఈ లఘు చిత్రం” అంటున్నారు పరేష్ ఎన్. దోషి ‘ఉడనే దో’ సినిమాని సమీక్షిస్తూ. [/box]
[dropcap]చి[/dropcap]న్ని చిన్ని కోరికల రెక్కలతో వాళ్ళని
ఆకసపు పడుగూ పేకలను అల్లనివ్వండి
అమాయకపు కోరికల కళ్ళతో వాళ్ళని
సప్తవర్ణ కలలని కననివ్వండి
ఈ లేత యెండల పావురాలు
తమతో పగటిని తీసుకొచ్చారు
ఎటు కావాలో అటు
ఎగరనివ్వండి వాళ్ళని
మబ్బులతో చెలిమి వారికి
చుక్కలతో చుట్టరికం
సరిహద్దుల మధ్య సంచరించడం ఇష్టముండదు వారికి
తమదైన ప్రపంచంలో
ఎలాంటి చింతా లేకుండా స్వేచ్చగా తిరుగుతూ
గాలివీస్తే వచ్చే ఆ చప్పుళ్ళ పాటలు పంచుతూ
తొలకరిలో తడిసిన మట్టి వాసనలు నింపుకున్న
వీరిని ఎగరనివ్వండి
స్వతంత్రంగా.
శేఖర్ అస్తిత్వ పాటకు వడిగా చేసిన అనువాదం.
కొన్ని సార్లు పనితనం కంటే ప్రయోజనం ఎక్కువ ప్రాధాన్యత కలిగిన చిత్రాలు మన ముందుకొస్తాయి. అలాంటిదే ఈ లఘు చిత్రం “ఉడనే దో”. కొన్ని చోట్ల చిత్రీకరణ, నటన వగైరా అంత బాగా రాలేదు లాంటి ఆలోచనలు వచ్చినప్పుడు, ఇలాంటి చిత్రాల సమస్త టార్గెట్ ఆడియెన్సునూ దృష్టిలో పెట్టుకోవాల్సి వుంటుంది. ఇవి ఇటు పెద్దవాళ్ళకూ, అటు పిల్లలకూ అర్థం అయ్యి, అందేలా వుండాలి. ముఖ్యంగా పిల్లలకు. వాళ్ళకు చేరకపోతే చిత్రం అపజయం పొందినట్లే. అవును, ఈ చిత్రం చిన్న పిల్లల మీద అత్యాచారాల గురించి. ఇలాంటి చిత్రాలు వచ్చాయి, కానీ ఇంకా రావాల్సిన అవసరం వుంది. ఎందాకా అంటే వాటి అవసరం తీరిపోయేదాకా.
ఇందులో కథ కథగా కంటే అవసరమైన విషయాలన్నీ గుది గుచ్చి చెప్పినట్టుంది. అది ప్రయోజనాన్ని సాధిస్తుంది. పిల్లలకు అందేలాగా వుంది కథనం. అబ్బాయి అమ్మాయి ఇద్దరిమీదా అత్యాచారం జరగడం, వొకటి ఇంట్లో, మరొకటి బడిలో అని చెప్పడం ద్వారా ఆడైనా మగైనా ఈ ప్రమాదానికి, ఇంట్లోనైనా బయటైనా గురి అవుతారని చెప్పడం బాగుంది. అబ్బాయి ఆటిస్ట్ అనీ, అతన్ని ఇతరులతోనే చదువుతున్నట్టుగా చూపడం క్లుప్తంగా నైనా, పెద్ద విషయాన్నే తెలుపుతుంది. అత్యాచారం చేసిన లంకేష్ గా మృదుల్ శర్మ బాగా చేశాడు. ఆరతి బాగ్ది దర్శకత్వం బాగుంది. అమిత్ దసాని సంగీతం బాగుంది.
“హం కో మన్ కీ శక్తి దేనా” (గుడ్డి) పాటతో మొదలైన ఈ చిత్రం చివర్లో “ఉడనేదో” పాటతో ముగుస్తుంది. ఈ పాట చాలా బాగుంది. శేఖర్ అస్తిత్వ వ్రాత, అనురాగ్ కులకర్ణి స్వరం, చిత్రీకరణ అన్నీ బాగున్నాయి.