[box type=’note’ fontsize=’16’] కథ బాలల కయినా, పెద్దలకయినా అందరినీ ఆనందింపజేయాలి. చిన్నదయినా పెద్దదయినా, పాఠకుడి హృదయంలో క్షణమాత్రం మెరుగుపును మెరిపించగలగాలి. పిట్ట కొంచెం కూత ఘనం అన్న రీతిలో చిన్న కథలొ పెద్ద సత్యాన్ని పొందుపరిచారు శివరామ్‌కుమార్ ‘పిట్ట కథ’లో. ఇది ఆయన తొలి కథ. [/box]
ఓ నగరంలోని ఓ అందమైన కాలనీ అది.
అందులో ఉన్న ఓ అందమైన భవంతిలో ఈ కథ మొదలైంది.
ఎన్నో హంగులున్న ఆ ఇల్లు అంచెలంచెలుగా ఎత్తు పెరిగింది.
నగరమన్నాక ఎన్నోకాలనీలు, అందులో భవంతులూ ఉండే ఉంటాయి.
అలాగే అవి నిర్మించేందుకు నియమనిబంధనలూ ఉంటాయి.
పాలకవర్గానికి అప్పుడప్పుడూ అతిక్రమణలూ గుర్తొస్తాయి.
ఆక్రమణలూ, అతిక్రమణలూ గుర్తించాకా కూల్చివేతలు మొదలవుతాయి.
కథ మొదలైన ఈ బంగళాలోని బాల్కనీ రోడ్డు మీద కొచ్చిందని తేలింది.
ఇంటివాళ్ళు దాన్ని కాపాడుకోటానికి రకరకాల పోరాటాలు చేసి అలసిపోయారు.
తప్పదని తేలిపోయాక బాధపడుతూనే సాక్షులుగా కూల్చివేత చూస్తున్నారు.
బాల్కనీలోని పూలకుండీల మాటున బతుకుతున్న ఓ చిన్ని పిట్ట ఉంటోంది.
కూల్చివేత అలజడికి ఉలిక్కిపడి ఎగురుతూ ఆవల ఓ తీగపై వాలింది.
అక్కడినుంచే ఆ పిట్ట కూలుతున్న భాగాన్ని అదోలా చూసింది.
ఆ చూపు అర్థం చేసుకుంటే గతం నెమరేసుకుంటోందనిపిస్తుంది.
కొన్ని నెలల క్రితమే ఆ బాల్కనీ విస్తరించటానికి ఓ చెట్టు నరికేశారు.
ఆ చెట్టు మీదే ఈ చిన్ని పిట్ట నివాసం.
మన పిట్ట కథ ముగిసింది.
శివరామకుమార్ kumardvsr@rediffmail.com
